Τεύχος 59 (Μάρτιος 2011)
Άρθρα Τεύχους
Δημοσίευση: 03-03-2011
Στις τελευταίες εξελίξεις στην Αίγυπτο όλοι συμφωνούν:
δεν θα ήταν τόσο μαζικές, ούτε τόσο δυναμικές χωρίς τα ηλεκτρονικά κοινωνικά δίκτυα, χωρίς τους bloggers και τις βιντεοπλατφόρμες. Για το λόγο αυτό και το καθεστώς Καντάφι απαγόρεψε την πρόσβαση στο Internet προκαλώντας τεράστιες αντιδράσεις και ακόμα μεγαλύτερο μένος. Χώρες όπως η Συρία και το Ιράν έχουν απαγορέψει την πρόσβαση στους πολίτες τους.
Δημοσίευση: 03-03-2011
Στις αποκριές, οι ρόλοι αλλάζουν. Καθένας που συμμετέχει βρίσκει την ευκαιρία να βγει έξω από την τυποποίηση, να αμφισβητήσει, να διακωμωδήσει. Η μεταμφίεση αναλαμβάνει να δώσει μορφή στην πρόσκαιρη αντι-δομή, που έχει τη θέση της βαλβίδας στην “χύτρα ταχύτητας”. Βοηθάει να φύγει ο ατμός, να αποκατασταθεί η ισορροπία και στη συνέχεια τα πράγματα να συνεχίσουν το γνώριμο ρυθμό.
Δημοσίευση: 03-03-2011
«Χρειάζεται να δώσουμε όραμα στους νέους. Να πιστέψουν πως όλα δεν είναι αποκλειστικά και μόνο υπόθεση δοσοληψίας.»
Γυρνώντας στα παλιά: πώς βρεθήκατε στο χώρο της λογοτεχνίας;
Μου άρεσε πάντα να γράφω, μάλιστα μ’ έναν τρόπο που δεν είχε τα κλασικά γνωρίσματα της επιστημονικής γραφής. Όμως, στη λογοτεχνία με μύησε ο παππούς μου, τον οποίο δεν γνώρισα αλλά η ιστορία του πάντα με απασχολούσε. Σκοτώθηκε από διασταυρούμενα πυρά Ελασιτών και Εδεσιτών στο Συρράκο. Ήταν ένα θύμα που ουδέποτε αναγνωρίστηκε ως τέτοιο από αυτούς που αποδίδουν τιμές. Δεν ανήκε πουθενά κι έτσι η μνήμη του περιθωριοποιήθηκε.
Δημοσίευση: 03-03-2011
Θυμάμαι πριν λίγο καιρό, όταν η προαναγγελία για την ανακοίνωση «ανακάλυψης εξωγήϊνης ζωής από τη NASA» είχε διαφημισθεί απ’ όλα τα τηλεοπτικά δίκτυα ως η επικείμενη είδηση του αιώνα, είχα καθίσει κι ο ίδιος, αδημονώντας, ν’ ακούσω το συγκλονιστικό νέο. Πλην «την επάτησα» όπως φαντάζομαι εκατομμύρια καλόπιστοι τηλεθεατές σε όλο τον κόσμο. Ο θησαυρός ήταν άνθρακες. Ή για την ακρίβεια - και την κυριολεξία – αρσενικό, το γνωστό δηλητηριώδες στοιχείο.
Πάνω από μισό αιώνα παρουσίας έχει κλείσει η Κική Δημουλά στα ποιητικά μας πράγματα, με τα «Εύρετρα» να αποτελούν, μαζί με τη συγκεντρωτική έκδοση των ποιημάτων της το 1988, το δέκατο έκτο ποιητικό βιβλίο της. Μέλος της Ακαδημίας, βραβευμένη τρις με Κρατικό Βραβείο (το 1972 για το «Λίγο του κόσμου», το 1989 για το «Χαίρε ποτέ», λίγες μέρες πριν με το Μεγάλο Βραβείο για το σύνολο του έργου της), συν ένα βραβείο Ουράνη, συν το περσινό Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας
|
Εκπλήσσει για ακόμη μια φορά η PJ με τον καινούργιο της δίσκο, καθώς και σ’ αυτόν παρουσιάζει καινούργια στοιχεία στον ήχο της. Ο τίτλος του δίσκου προϊδεάζει για το περιεχόμενο. Κατά κάποιο τρόπο η PJ αποτίνει φόρο τιμής στη μουσική παράδοση της χώρας στην οποία μεγάλωσε. Σκληρές στιγμές δεν υπάρχουνε και πολύ λίγα τραγούδια θυμίζουνε κάτι από τις δουλειές της δεκαετίας του ’90.
|
Το μέγεθός του δεν ξεπερνά τα 75 x 65 x 15 χιλιοστά και το βάρος αγγίζει τα 60 gr. Δεν είναι μόνο μικρό, είναι και καλοφτιαγμένο, κατασκευασμένο από μεταλλικό περίβλημα. Είναι ένα media player τσέπης σε μέγεθος πιστωτικής κάρτας και πάχος που φλερτάρει με το ένα εκατοστό. Αν και οι ακμές παρέχουν οριακό χώρο, εν τούτοις χωράνε την υποδοχή για την τροφοδοσία, μία έξοδο HDMI, μία θύρα USB, μία έξοδο AV[Compostie & Line out] με βύσμα jack και υποδοχή για κάρτες SD/MMC.
|
