cine ΟΡΦΕΥΣ

"Ξέρω τι έκανες πέρσι το καλοκαίρι”

Του Vlageo

Γιασεμιά που ευωδιάζουν, ασπρόμαυρες ταινίες κάτω από τον έναστρο ουρανό, τραπεζάκια έξω καρέκλες με πάνινα καθίσματα και πορτοκαλάδα με  καλαμάκι, πιτσιρίκια αδέκαρα σκαρφαλωμένα στους ασβεστωμένους  τοίχους. Φράσεις-κλισέ που σίγουρα θα έχετε ακούσει όταν κάποιος αναφέρεται με  αναπόληση στους θερινούς κινηματογράφους. Καταστάσεις που οι  περισσότεροι, χωρίς να τις έχουν ζήσει, μοιάζουν να τις βιώνουν ξανά -ένα περίεργο  deja vu- μόλις επισκέπτονται κάποιο θερινό κινηματογράφο. Ο θερινός-υπαίθριος κινηματογράφος ήταν τόπος ψυχαγωγίας, πολιτισμού,  συνάντησης και γνωριμιών. Υπήρξε εποχικός τύπος κινηματογράφου -για να  καταντήσει προϊόν και «είδος» που απειλείται με εξαφάνιση στις μέρες  μας- που έκανε πρεμιέρα κάθε χρόνο, κοντά στο καλοκαίρι.  Στην δική μας περίπτωση, ο θερινός δημοτικός κινηματογράφος «Ορφέας», μέσα σε ένα μικρό χρονικό διάστημα από τη στιγμή της δημιουργίας του, κατόρθωσε να αναφερόμαστε σε αυτόν σε παρελθόντα χρόνο.
Ένας θερινός κινηματογράφος, που αν και δεν έχει «κλείσει» ακόμα την  πρώτη δεκαετία της ζωής του, τα έχει δει όλα: ακμή και παρακμή, «φώτα» και εγκατάλειψη.
Σήμερα, ο «Ορφέας» -αν και εκτός λειτουργίας- παραμένει στην επικαιρότητα, καθώς αρκετοί αναμένουν κάθε χρόνο ότι θα δουν προβολές λουσμένες στο φως του φεγγαριού. Το καλοκαίρι που μας πέρασε επανα λειτούργησε ως χώρος, φιλοξενώντας κάποιες εκδηλώσεις αλλά, δυστυχώς, όχι για το λόγο για τον οποίο κατασκευάστηκε.
Από την άλλη πλευρά, η προκήρυξη εποχικών θέσεων εργασίας θα μπορούσε να είναι μια λύση του προβλήματος, όπως επίσης, και η ενοικίαση του κινηματογράφου σε κάθε ενδιαφερόμενο που θα ήθελε να αναλάβει τη διαχείρισή του. Αν όμως πάλι, η επαναλειτουργία του «Ορφέα» φαντάζει όνειρο θερινής νυκτός, ο καθαρισμός του περιβάλλοντα χώρου κρίνεται επιβεβλημένος, ώστε να εξαλειφθεί η εικόνα της ερήμωσης, αφού η χλωρίδα της περιοχής είναι επαρκής, για να καλύψει τις ανάγκες μαθητικού φυτολόγιου.
Οι θερινοί κινηματογράφοι σε όλη την Ελλάδα φαίνεται ότι θα ξεπεράσουν την κρίση στην οποία έχουν περιέλθει, κάτι που αποδεικνύεται τόσο από την επαναλειτουργία κάποιων ιστορικών σινεμά όσο και από το ενδιαφέρον που έχει εκδηλώσει μεγάλη αλυσίδα πολυκινηματογράφων, που εδώ και μερικά χρόνια, κατανοώντας το οικονομικό όφελος, δραστηριοποιείται και στο συγκεκριμένο τύπο κινηματογράφων. Ίσως και ο «Ορφέας» με τη σειρά του καταφέρει να κάνει τη μεγάλη επιστροφή και όλη αυτή η ιστορία, τελικά, αποδειχθεί μόνο μία άτυχη «σκηνή» ενός, όμως, καλού σεναρίου.
Όλοι ξέρουμε ότι ο «Ορφεύς» πέρσι το καλοκαίρι παρέμεινε κλειστός.
Φέτος όμως; Θα το μάθουμε… προσεχώς!