2005-2012, ΠΕΡΙΟΔΟΣ Α'
Σας ευχαριστούμε
ΑRTA PRESS


Μανώλης Γλέζος: Η Αριστερά υποφέρει από τα αρχηγιλίκια

Δημοσίευση: 01-12-2011 - Τεύχος: Τεύχος 64 (Δεκέμβριος 2011 - Ιανουάριος 2012)



ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΝΤΙΝΟΣ ΓΙΩΤΗΣ

 

Κύριε Γλέζο, μήπως ήρθε η ώρα της Αριστεράς να κυβερνήσει;
Οι αντικειμενικές συνθήκες για να έρθει ο λαός στην εξουσία υπάρχουν, οι αντικειμενικές συνθήκες για να συμμετάσχει σ αυτήν την προσπάθεια η Αριστερά υπάρχουν, δεν υπάρχει όμως η νοοτροπία, γιατί η Αριστερά είναι, δυστυχώς, αγκυλωμένη σε παλιές αντιλήψεις.

 

Μήπως, κατά βάθος, δεν θέλει να κυβερνήσει;
Αυτό που μόλις είπατε είναι ακριβώς και το πρόβλημα και έγκειται στην στραβή αντίληψή της για την εξουσία. Δηλαδή θέλει η Αριστερά, όπως κάνουν τα κόμματα της Δεξιάς, να είναι τα κόμματά της στην εξουσία; Η Αριστερά δεν πρέπει να κυβερνήσει. Εάν σκέφτεται να κυβερνήσει είναι χαμένη από χέρι.

 

Τότε, τι πρέπει να κάνει;
Να βοηθήσει το λαό να κυβερνήσει, αυτή είναι η τεράστια διαφορά. Αυτό δεν έχει καταλάβει η Αριστερά και
για αυτό βρισκόμαστε σε αυτήν την κατάντια. Πέρασε η εποχή που θα κυβερνάνε τα κόμματα. Πρέπει να κυβερνάει ο λαός και τα κόμματα απλώς να βοηθάνε το λαό. Και εδώ είναι η μεγάλη δυσκολία.

 

Άρα ποιος πρέπει να είναι ο ρόλος της; Απλά διαμεσολαβητικός;
Όχι. Να βοηθήσει το λαό να έρθει στην εξουσία. Ο λαός στην εξουσία θα πει ο λαός στην εξουσία. Και εννοώ την άμεση δημοκρατία. Αυτό που έχει γίνει στην ομηρική εποχή, στην κλασική εποχή. Κανένας δεν μπορεί να αποφασίζει για λογαριασμό των άλλων. Όλοι μαζί θα συναποφασίζουμε για το παρόν και το μέλλον μας.

 

Ωστόσο στην Αριστερά είναι σε ισχύ η αντίληψη περί καθοδήγησης των μαζών…
Ακριβώς αυτό είναι το πρόβλημα και έρχεται σε αντίθεση με τις κοινωνικές αλλαγές που έχουν επέλθει. Θα σας το πω απλά και λαϊκά. Παλιά μέσα στην οικογένεια κυβερνούσε ή ο πατέρας ή η μητέρα. Τολμάει σήμερα να κυβερνήσει ο πατέρας ή η μητέρα εάν έχουν ένα παιδί που αρθρώνει άποψη; Στην οικογένεια έχει εξαλειφθεί ο αρχηγός. Το ίδιο συμβαίνει και με τις παρέες. Όλοι μαζί αποφασίζουν. Ενώ λοιπόν στην κοινωνία έχουν καταργηθεί οι αρχηγοί, οι ηγεσίες, εμείς επιμένουμε στα κόμματα και διατηρούμε την παλιά αντίληψη
της καθοδήγησης.

 

Οι κοινωνικοί συσχετισμοί έχουν αλλάξει, εκφράζονται όμως και πολιτικά; Μήπως ο δικομματισμός είναι δύσκολο να αλλάξει στην Ελλάδα;
Στη Βουλή είχαν τις ψήφους για να πάρει ο νέος πρωθυπουργός ψήφο εμπιστοσύνης. Τί τον ήθελαν τον τρίτο εταίρο; Τους έχει κατα βάλει πανικός. Έχει πιάσει τέτοιος πανικός την εξουσία, ώστε ο δικομματισμός έσπασε και έγινε τριτοκομματισμός.

 

Γιατί η Αριστερά είναι τόσο κατακερματισμένη;
Ο κατακερματισμός δεν είναι η αιτία αλλά το αποτέλεσμα της αντίληψης που έχουν τα κόμματα της Αριστεράς για την αρχηγία. Δεν θέλουν να υπάρχει συνεργασία, θέλουν να υπάρχει ένας καθοδηγητής. Εάν αποφασίσουν να συμφωνήσουν σ΄έναν αρχηγό, αυτομάτως ενώνεται η Αριστερά. Το πρόβλημα είναι ότι καθένας από αυτούς
θέλει να γίνει αρχηγός.

 

Για ποιο λόγο;
Γιατί έχουν ακόμα τη στραβή νοοτροπία του αρχηγιλικιού.

 

Ή μήπως πιστεύουν ότι η δική τους ιδεολογία είναι η μόνη σωστή, η μόνη ορθή;
Αυτό είναι το πρόσχημα.

 

Άρα υπάρχει ένας πολιτικός εγωισμός…
Όχι, υπάρχει η αντίληψη του αρχηγιλικιού.

 

Καπετανάτα δηλαδή;
Όχι, άστα τα καπετανάτα, αυτά είχαν και μια ένδοξη πλευρά στη δράση τους.

 

Και πως μπορεί να αλλάξει αυτή η πατερναλιστική αντίληψη στα κόμματα της Αριστεράς;
Με το να κατανοήσουν ότι έχει τελειώσει ο παλιός τους ρόλος. Δεν είναι να καθοδηγούν, είναι να βοηθούν το λαό.

 

Είναι εύκολο να γίνει αυτό;
Είναι δύσκολο.

 

Στην κρίση του΄30, όταν ο καπιταλισμός κατέρρεε, η λύση δεν ήρθε απ΄ έξω, από την Αριστερά, αλλά από τα μέσα. Το σύστημα αυτο ρυθμίστηκε και βγήκε από την κρίση με το «Νιού Ντιλ», το 1935. Μήπως, κάτι ανάλογο πρόκειται να συμβεί και σήμερα;
Το καθεστώς των διοικούντων έχει μια καταπληκτική ελαστικότητα και μια εξαιρετική ικανότητα προσαρμογής στα πράγματα. Όμως σήμερα στην Ελλάδα έχουν πανικοβληθεί τόσο πολύ που βάλανε όλες τις δυνάμεις τους στην εξουσία για να αντιμετωπίσουν το λαϊκό κίνημα. Ο αντίπαλος, ο εχθρός του λαού είδε ποιο είναι το πρόβλημα και προσπαθεί να συσπειρωθεί για να αντιμετωπίσει το λαϊκό κίνημα. Τα κόμματα της Αριστεράς δεν το έχουν δει ακόμα.

 

Μοιραία, τότε, λέτε ότι το λαϊκό κίνημα οδηγείται σε μια ακόμα ήττα;
Όχι, καθόλου. Το λαϊκό κίνημα θα καταργήσει τα κόμματα της Δεξιάς και της Αριστεράς και θα βγάλει δικές του δυνάμεις για να το εκφράσουν.

 

Βλέπετε τη συνεργασία των κομμάτων της Αριστεράς ενόψει των εκλογών;
Εμείς οι αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης κάναμε μια έκκληση συνεργασίας όλων των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων και τους καλούμε να ανταποκριθούν στην πρόσκληση των καιρών, στο προσκλητήριο της Ιστορίας, στο κάλεσμα που δίνει ο ίδιος ο λαός.