Στη σκηνή της αδύναμης και μελαγχολικής Ελλάδας παίζεται αυτόν τον καιρό το έργο της εσωτερικής υποτίμησης αγαθών, εργασίας, δημόσιας περιουσίας, ανθρώπων και αξιών. Ένα έργο που ανέβασε η κυβέρνηση Παπανδρέου και συνεχίζει να παίζει θεατρινίστικα η δοτή συγκυβέρνηση Παπαδήμου.
Ο τοποτηρητής της Γερμανίας και επικεφαλής της Ομάδας Δράσης της Κομισιόν χερ Χορστ Ράιχενμπαχ έθεσε το ζήτημα με τον πιο κυνικό τρόπο: η Ελλάδα δεν έπιασε ακόμα πάτο για να έρθουν οι επενδυτές, ήτοι η χρεοκοπημένη πατρίδα μας πρέπει να απαξιωθεί κι άλλο για να της αρπάξουν ευκολότερα τον πλούτο της.
Το μήνυμα ελήφθη από τους εδώ διατεταγμένους πολιτικούς στην υπηρεσία των συμφερόντων της εγχώριας ελίτ και του υπερεθνικού κεφαλαίου.
Τουτέστιν υπάρχουν ακόμα περιθώρια για απολύσεις, μειώσεις μισθών και συντάξεων που θα φέρουν περισσότερη ανεργία, φτώχια και εξαθλίωση στους Έλληνες πολίτες. Για αυτό και προετοιμάζουν στα παρασκήνια νέα μέτρα κατά του εχθρού λαού. Για να σώσουν, όπως υποστηρίζουν χωρίς συναίσθημα και αιδώ, για μια ακόμα φορά την πατρίδα. Αυτήν που παραδίδουν, μοιραίοι και άβουλοι, βορά στους δανειστές- δυνάστες της.
Είναι ο καιρός της κρίσης και ο καιρός των αποφάσεων. Ξεκινώντας από τα δικά μας λάθη που μας έφεραν έως εδώ. Ξανακοιτώντας τις ψευδαισθήσεις μας, τον άκριτο μιμητισμό μας αλλά και το προσωπικό μας βόλεμα, όλα εκείνα που επέτρεψαν σε σπουδαιοφανείς μετριότητες να μας αντιπροσωπεύουν σε μια συντεχνιακή και κίβδηλη δημοκρατία. Αρνούμενοι το παρόν, δεν σημαίνει ότι θέλουμε να γυρίσουμε στο παρελθόν.
Θα συνεχίσουν τα πράγματα όπως θέλουν οι λίγοι; Θα συνεχίσουν οι Τράπεζες και οι διάφοροι Οίκοι να καθοδηγούν από το παρασκήνιο τις κυβερνήσεις; Θα αποφασίζουν ανεπαρκείς πολιτικοί για τις τύχες των λαών; Θα καταστρέψουν οι κερδοσκόποι το όραμα της ενωμένης Ευρώπης χάριν των κερδών τους; Θα συνεχίσουμε να εξευτελιζόμαστε ως χώρα, προδιαγράφοντας την ατιμωτική κατάλυση της εθνικής μας κυριαρχίας; Ή οι πολλοί θα αποφασίσουν να πάρουν τις τύχες στα χέρια τους, δίνοντας ουσιαστικό περιεχόμενο στην πιο παρεξηγημένη λέξη της εποχής μας: Δημοκρατία.
Υ.Γ. Καλά Χριστούγεννα, δημιουργικό το 2012 χωρίς φόβο αλλά με πάθος.
