tUnE - yArDs

“W H O K I L L”

4AD rec.

Πίσω από τους tUnE – yArDs κρύβεται ουσιαστικά η Merill Garbous, η οποία αφού πειραματίστηκε με σπιτικές ηχογραφήσεις δοκιμάζοντας ήχους με διάφορα όργανα κατέληξε σε δέκα συνθέσεις, τις οποίες της μετέφερε στο στούντιο. Η μουσική της δύσκολα κατηγοριοποιείται καθώς κινείται μεταξύ διαφόρων ειδών μέσα από τους ρυθμούς κυρίως. Jazz, folk, pop, hip hop συνδυάζονται αριστοτεχνικά χωρίς να δημιουργείται χάος και αποπροσανατολισμός. Η θεματική της έχει να κάνει με την σκοτεινή πλευρά της Αμερικής, που επικρατεί η βία και η πολιτική αδικία. Η Garbous ντύνει με έξυπνους ήχους τις συνθέσεις της και ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουνε κομμάτια που τείνουνε σε χορευτικούς ρυθμούς, όπως το «Gangsta».

 

The Golden Dogs

“Coats of Arms”

Nevado rec.

Τέταρτος δίσκος για τους Καναδούς Golden Dogs, οι οποίοι έπειτα από διάφορα σκαμπανεβάσματα παρουσιάζουνε εδώ μια από τις ωριμότερες δουλειές τους, κινούμενοι πάντα μέσα σε ανεξάρτητα κιθαριστικά πλαίσια. Το σημαντικό είναι ότι η μπάντα μετά από μια κοιλιά εμφανίζεται και πάλι ενθουσιώδης με φρέσκιες ιδέες, θυμίζοντας πολύ τα πρώτα βήματά τους. Οι συνθέσεις στηρίζονται στην ευρηματικότητα τού κιθαριστή Dave Azzolini o oποίος επιλέγει χαμηλές κλίμακες ακολουθώντας μια αλά Sonic Youth τακτική, όπως στο «Travel time», με τις μελωδίες να κρυφοκοιτάζουνε κυρίως προς την δεκαετία του ’70, με χαρακτηριστικότερα παραδείγματα το «Dark room» και το «As long as you like».

 

Crystal Stilts

“In love with oblivion”

Slumberland rec.

Στο ντεμπούτο τους οι Crystal Stilts παρουσιάσανε ένασύνολο θορυβωδών pop συνθέσεων με πολλές επιρροές από την ψυχεδελική σκηνή της δεκαετίας του ’60 και τα ίδια μονοπάτια ακολουθούνε και στο «In love with oblivion». Το fuzz στις κιθάρες σταθερό με μικρές μόνο παραλλαγές που επικεντρώνονται σε πιο ρυθμικές μελωδίες, ενώ η γενικότερη αίσθηση στην ατμόσφαιρα είναι πιο ευχάριστη σε σχέση με την προηγούμενη δουλειά. Το σύνολο φαντάζει αρκετά ομοιογενές αλλά υπάρχουνε κάποια κομμάτια που ξεχωρίζουνε, όπως το γλυκό «Silver Sun» και το πιο χορευτικό «Precarious Stair». Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουνε και οι στίχοι, που επικρατεί η σαρκαστική προσέγγιση διάφορων θεμάτων.

 

Little Scream

“The Golden Gecorder”

Secretly Canadian rec.

Η Καναδή Laurel Sprengelmeyer επέλεξε το όνομα Little Scream για να παρουσιάσει τον πρώτο της δίσκο, αφού πρωτύτερα είχε δραστηριοποιηθεί στην σκηνή του Μόντρεαλ ερχόμενη σε επαφή με μπάντες όπως οι Arcide Fire και οι Stars, μέλη των οποίων συνδράμανε στις ηχογραφήσεις. Η βάση του δίσκου είναι η folk και οι περισσότερες συνθέσεις βασίζονται στην ακουστική κιθάρα. Από εκεί κι έπειτα η Laurel παίζει με διάφορους χρωματισμούς όπως η spaghetti western αισθητική και η αιθέρια ατμόσφαιρα της shoegaze σκηνής. Οι πιο δυνατές στιγμές δεν λείπουνε σε ύφος Arcade Fire και από την άλλη δεν αποφεύγονται όμως και κάποιες μπαλαντοειδείς προσεγγίσεις, που μάλλον αποτελούνε και τον αδύναμο κρίκο στην όλη υπόθεση.