Eίναι το εμβληματικό μνημείο της Άρτας και το πιο ξακουστό πέτρινο γεφύρι της Ελλάδας. Tέσσερις ασύμμετρες ημικυκλικές καμάρες στεφανώνουν σε μήκος 145 μέτρων και πλάτος 3,75 μέτρα τον ποταμό Άραχθο. Υπήρξε επί αιώνες πέρασμα ανθρώπων αλλά και σύνορο κρατών. Σήμερα οι επισκέπτες διασχίζουν το στενό άνοιγμά του, στέκονται με δέος στην “ψηλή καμάρα” και προσπαθούν να αφουγκραστούν το θρύλο του γεφυριού. Στις παρυφές του οι παρέες συναντώνται δίπλα στο ποτάμι και κάτω από σκιερά πλατάνια.

Στέριωσε κι από τότε που στέριωσε παραμένει το πιο διαβόητο γεφύρι της Ελλάδος, εξαιτίας του θρύλου κυρίως που θέλει τον πρωτομάστορα να θυσιάζει την γυναίκα του, αφού τα θεμέλια που ολημερίς κτίζανε 1300 κτίστες, 60 μαθητάδες και 45 μάστοροι κάθε επόμενο πρωινό βρίσκονταν γκρεμισμένα. Η φήμη του τόσο διαδεδομένη που εισήλθε και στο χώρο τής λογοτεχνίας εμπνέοντας συγγραφείς όπως ο Νίκος Καζαντζάκης και ο αλβανικής καταγωγής Ισμαήλ Καντάρε.

Η ιστορία τού γεφυριού συμπορεύεται μ’ αυτήν της πόλης από τα αρχαία χρόνια τής Αμβρακίας, καθώς σύμφωνα με τους μελετητές αποτελεί έργο του Βασιλιά Πύρου από τον 3ο αιώνα π.Χ., το οποίο δέχτηκε βελτιώσεις ανά περιόδους από την βυζαντινή εποχή που κτιστήκανε οι τέσσερις καμάρες έως τις τελευταίες υποστηρικτικές εργασίες που πραγματοποιηθήκανε την δεκαετία τού 1980. Μετά την απελευθέρωση της πόλης από τους Τούρκους το γεφύρι αποτελούσε το σύνορο μεταξύ της ελεύθερης Ελλάδας και της τουρκοκρατούμενης, ενώ το παρακείμενο κτίσμα στο οποίο στεγάζεται σήμερα το Λαογραφικό Μουσείο χρησίμευε ως μεθοριακός σταθμός. Τον δικό του θρύλο διατηρεί και ο πλάτανος που βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του γεφυριού και στον οποίο ο Αλή Πασάς Τεπενενλής απαγχόνιζε όσους είχανε καταδικαστεί σε θάνατο. Άξια μνείας και η ιστορία που θέλει τους Γερμανούς κατακτητές τού ΄40 μετά την αποχώρησή τους να δίνουνε διαταγή για την ανατίναξη τού γεφυριού, αλλά οι υπεύθυνοι για την διεκπεραίωση της αποστολής, που είχανε μείνει πίσω, δεν προχωρήσανε στην ανατίναξή του αναγνωρίζοντας την ιστορική του αξία.

Το γεφύρι μαζί με την Παρηγορήτρια και το κάστρο αποτελούνε τα σημαντικότερα μνημεία τής Άρτας και ο κύριος πόλος έλξης τουρισμού για την πόλη, με το κάστρο βέβαια να παραμένει ως γνωστόν εδώ και χρόνια στο έλεος της εγκατάλειψης.

Η διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου στην δυτική όχθη του γεφυριού, που πραγματοποιήθηκε τα τελευταία χρόνια, βελτίωσε αισθητά την εικόνα του τοπίου και αποτελεί έναν από τους ομορφότερους χώρους αναψυχής στην πόλη, με τα παρακείμενα εστιατόρια, κέντρα διασκεδάσεως και τις καφετέριες να ανάγουνε το γεφύρι σε αγαπημένο σημείο συνάντησης για τους πολίτες και έναν από τους πιο δροσερούς προορισμούς το καλοκαίρι για όσους δεν επιθυμούνε να απομακρυνθούνε από την πόλη.