ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ - ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΝΤΙΝΟΣ ΓΙΩΤΗΣ

 

Γυρνώντας στα παλιά: πώς βρεθήκατε στο χώρο της λογοτεχνίας;

Ξεκίνησα να γράφω από ανάγκη να εκφραστώ, να βάλω το μέσα μου σε τάξη. Όταν ήμουν 20 περίπου χρονών κι ενώ σπούδαζα Μηχανικός Παραγωγής και Διοίκησης στο Πολυτεχνείο Κρήτης συνειδητοποίησα ότι δεν μου ταίριαζε καθόλου η κουλτούρα του management. Αναζήτησα άλλους δρόμους. Τα βιβλία, η γραφή ήταν για μένα μια διέξοδος. Κάθε φράση στο χαρτί κι ένα σκαλί. Κάθε μυθιστόρημα κι ένα διαφορετικό σοκάκι σε έναν υπαρξιακό ταξίδι που κριτικάρει το πολιτικοκοινωνικό γίγνεσθαι και αναζητά ελεύθερο αέρα για τον σύγχρονο άνθρωπο.

 

Ίντερνετ και λογοτεχνία. Τι είδους σχέση;

Ξεκίνησα να δημοσιεύω διηγήματα στο blog των Βarouak πριν από 5 χρόνια. Το internet άνοιξε το δρόμο σε πολλούς νέους λογοτέχνες. Γνώρισα ανθρώπους με κοινές ανησυχίες και ενδιαφέροντα, γίναμε φίλοι, καλλιτεχνικοί σύντροφοι. Τώρα πλέον δραστηριοποιούμαστε στο Acidart.gr, επικοινωνούμε στο facebook και οργανώνουμε λογοτεχνικές εκδηλώσεις στο δρόμο. Μεγάλο μέρος του χρόνου που σπαταλάμε στο internet θα μπορούσαμε να είχαμε περάσει παρέα με ένα βιβλίο. Σημασία δεν έχει όμως να διαβάσεις το οποιοδήποτε βιβλίο αλλά εκείνο που αξίζει και σου ταιριάζει καλύτερα. Σε αυτό το βιβλίο μπορεί να σε οδηγήσει η αναζήτηση στο internet.

 

Ζούμε στην εποχή της εικόνας. Πιστεύετε ότι η τηλεόραση έχει επιβάλει, ανεπιστρεπτί, την εύκολη θέαση και, κατά συνέπεια, η ανάγνωση παραμερίζεται;

Δεν μπορείς να πετύχεις τη γνώση και τον επαναπροσδιορισμό μέσα από την τηλεόραση, η οποία αναπαραγάγει σκέψεις που μας έχουν οδηγήσει στον γκρεμό. Ζούμε στην εποχή της Κρίσης. Έχουμε ανάγκη από νέες ιδέες, να τα πάρουμε όλα από την αρχή. Κατά τη γνώμη μου τα βιβλία και η τεράστια ελεύθερη βιβλιοθήκη του διαδικτύου είναι ο δρόμος. Η επιλογή είναι δική μας.

 

Βρίσκετε κάποιου είδους ευτυχία στην ανάγνωση των βιβλίων;

Το διάβασμα λογοτεχνίας είναι για εμένα ένα ταξίδι αναψυχής. Άλλοτε σκοτεινό, χιουμοριστικό, περιπετειώδες. Αρκετά συχνά το ταξίδι γίνεται συναρπαστικό. Η ανάγνωση δοκιμίων είναι κάτι διαφορετικό. Ανοίγονται ιδέες και δρόμοι που με κινητοποιούν, η αναζήτηση της γνώσης είναι ένα ιδιαιτέρως γοητευτικό παιχνίδι.

Ποιοί συγγραφείς σας επηρρέασαν;

Αρκετοί. Έλληνες και ξένοι. Θα αναφέρω, όμως, μόνο τέσσερα βιβλία από όπου θεωρώ ότι πηγάζει το λογοτεχνικό μου σύμπαν.«Το υπόγειο» (Ντοστογιέφσκι), «Μάρτιν Ήντεν» (Τζακ Λόντον), «1984» (Όργουελ), «Ο χορός των επτά πέπλων» (Τομ Ρόμπινς).

Τί θα αλλάζατε από τη σημερινή Ελλάδα;

Το ψάρι βρωμάει απ’ το κεφάλι, λέει ο λαός. Νομίζω ότι η αντιπροσωπευτική δημοκρατία, τουλάχιστον με τη σημερινή της μορφή, έχει χρεοκοπήσει. Γιατί το κεφάλι είναι πάντα το ίδιο και εξυπηρετεί τα ίδια γνωστά συμφέροντα. Συμφέροντα που σπάνια είναι κοινά με εκείνα των απλών πολιτών. Άρα νομίζω ότι πρέπει να αναζητήσουμε μοντέλα συμμετοχής των πολιτών στις αποφάσεις, μοντέλα ελέγχου των αποφάσεων. Η ψηφιακή εποχή δίνει τις δυνατότητες, η διαβούλευση στα social media δείχνει το δρόμο.

 

Τί σας αρέσει από (σ)την Πρέβεζα;

Το γεγονός ότι βασιλεύει το πράσινο και το γαλάζιο. Η επαφή με τη φύση είναι κάτι μαγικό. Μένω στην Αθήνα και μου λείπει. Όπως επίσης οι ρυθμοί ζωής, τα ουζερί στην παλιά πόλη, το Μονολίθι, το Ζάλογγο, οι συγγενείς, οι παλιοί φίλοι.

 

Τί δεν σας αρέσει από (σ)την Πρέβεζα;

Σε εργασιακό και λογοτεχνικό πεδίο δεν δίνει ευκαιρίες. Είναι μια μικρή όμορφη πόλη με τα καλά και τα κακά της ελληνικής επαρχίας. Βέβαια η απομόνωση που υπήρχε πριν 20 χρόνια πλέον δεν υφίσταται. Το internet δημιουργεί γέφυρες, φέρνει τη γνώση, τη μουσική, τη λογοτεχνία, και το κυριότερο, τους ανθρώπους πιο κοντά.

 

Ποιά είναι τα σχέδιά σας για το άμεσο μέλλον;

Σκοπεύω να ανοίξω άμεσα ένα on line βιβλιοπωλείο στο internet, το Fairbooks.gr. Θα συνεχίσω να κάνω βίντεο-συνεντεύξεις με συγγραφείς, να παρακολουθώ από κοντά τη βιβλιοπαραγωγή, τα νέα του χώρου και θα προτείνω βιβλία που αξίζουν. Σε λογοτεχνικό επίπεδο μόλις κυκλοφόρησε το «Φετίχ», το δεύτερο μυθιστόρημά μου. Δεν βιάζομαι να κάνω το επόμενο βήμα.

 

Ποιά συμβουλή έχετε κρατήσει για τη ζωή, ως μότο, από τους γονείς σας;

Το καλύτερο μότο είναι ότι δεν υπήρχε ποτέ μότο. Αφέθηκα μόνος μου να βρω το δρόμο μου. Είμαι τυχερός γιατί το άτυπο μότο τους είναι «ελευθερία».

O Βαγγέλης Μπέκας γεννήθηκε στην Πρέβεζα το 1976. Σπούδασε Μηχανικός Παραγωγής και Διοίκησης στο Πολυτεχνείο Κρήτης, και ΜΜΕ. Στη συνέχεια εργάστηκε σε έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ. Δραστηριοποιείται στην καλλιτεχνική ομάδα Barouak. Συντονίζει τον Κόμβο Πολιτισμού www.acidart.gr, όπου νέοι καλλιτέχνες γράφουν για τέχνες και φίλοι των τεχνών δίνουν το στίγμα τους. Τον Οκτώβριο του 2010 πραγματοποίησε την «Performance Διήγημα Δρόμου», ενώ τo 2009 κυκλοφόρησε το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο “Το 13o υπόγειο” (εκδόσεις Μπαρτζουλιάνος). Φέτος κυκλοφόρησε το δεύτερο του μυθιστόρημα με τίτλο “Φετιχ” (εκδόσεις Μπαρτζουλιάνος).