2005-2012, ΠΕΡΙΟΔΟΣ Α'
Σας ευχαριστούμε
ΑRTA PRESS


Μουσική 59

Δημοσίευση: 03-03-2011 - Στήλη: Μουσική - Τεύχος: Τεύχος 59 (Μάρτιος 2011)



 

PJ HarveyPJ Harvey
“Let England Shake”
Vagrant rec.

Εκπλήσσει για ακόμη μια φορά η PJ με τον καινούργιο της δίσκο, καθώς και σ’ αυτόν παρουσιάζει καινούργια στοιχεία στον ήχο της. Ο τίτλος του δίσκου προϊδεάζει για το περιεχόμενο. Κατά κάποιο τρόπο η PJ αποτίνει φόρο τιμής στη μουσική παράδοση της χώρας στην οποία μεγάλωσε. Σκληρές στιγμές δεν υπάρχουνε και πολύ λίγα τραγούδια θυμίζουνε κάτι από τις δουλειές της δεκαετίας του ’90. Οι ερμηνείες είναι σε ψιλές νότες, χρησιμοποιούνται διάφορα όργανα και παραδοσιακές αγγλοσαξονικές μουσικές φόρμες χωρίς όμως να υπάρχει εγκλωβισμός αλλά περισσότερο προσαρμογή στα σύγχρονα δεδομένα. Η PJ πάντα ήταν ανήσυχη και έψαχνε τη διαφορετικότητα και το “Let England Shake” αποτελεί ακόμη ένα βήμα προς αυτή τη κατεύθυνση.


MogwaiMogwai
“Hardcore will never die, but you will”
Sub Pop rec.

Οι Mogwai από το «Happy songs for happy people» αλλάξανε ουσιαστικά ρότα αφήνοντας πίσω τον τραχύ ήχο και λοξοδρομώντας από τον κλασικό post rock δρόμο. Το αποκορύφωμα αυτής της πορείας αποτελεί η τωρινή κυκλοφορία τους που εκτός από τα φωνητικά, μην φαντασθείτε όχι πολλά πράγματα, έχουνε εισάγει και στοιχεία από χώρους που ως τώρα δεν είχανε καμία σχέση με τον ήχο τους. Η ροπή τους ειδικά προς το krautrock είναι εξόφθαλμη σε τραγούδια όπως το White noise. Οι Mogwai και μ’ αυτό το δίσκο αποδεικνύουνε ότι έχουνε τεράστιες δυνατότητες και την ικανότητα να κινηθούνε σε διάφορα πεδία προσφέροντας συνθέσεις πολύ υψηλού επιπέδου. Ένας δίσκος πολυδιάστατος σαν αυτόν δύσκολα βρίσκεται στην εποχή μας.


Iron and wineIron and wine
“Kiss each other clean”
warner Bros rec.

Πέμπτος δίσκος για τον Sam Beam που ήδη με τον προηγούμενο “Shepherd’s dog” άφησε πίσω την ερασιτεχνική αισθητική και άρχισε να δίνει ιδιαίτερη προσοχή στην παραγωγή του υλικού του. Πέρα από αυτό οι συνθέσεις του παραμένουνε ευρηματικές και δεν διστάζει πλέον να τις γεμίζει. Επίσης αν και παραμένει πιστός στο folk ιδίωμα έχει παραμερίσει τις western διαθέσεις του εξελισσόμενος σ’ έναν τραγουδοποιό πρώτης γραμμής. Το υλικό είναι ιδιαίτερα περιεκτικό και δουλεμένο, ενώ οι στίχοι παραμένουνε σε ποιητικά επίπεδα. Ο συναισθηματισμός επίσης είναι έντονος γεγονός ασφαλώς που κατά πολύ οφείλεται και στην ερμηνευτική ικανότητα του Beam που αφηγείται τις ιστορίες του με ιδιαίτερη τρυφερότητα και γλυκύτητα.


DisappearsDisappears
“Guider”
Kranky rec.

Οι Disappears ξεκινήσανε σαν project αλλά η δεύτερη κυκλοφορία τους μέσα σε διάστημα μικρότερο των δύο χρόνων τους καθιστά μια από τις πιο ενδιαφέρουσες μπάντες. Έξι συνθέσεις αυτή τη φορά αλλά μια εξ’ αυτών, το επικό Revisiting, διαρκεί ένα τέταρτο. Η μίξη και αυτή τη φορά είναι άψογη. Shoegaze, garage, stoner και η αγάπη τους για τους γερμανούς Can βρίσκουνε σκέπη κάτω από το ίδιο πρίσμα. Οι ερμηνείες του Brian Case είναι και αυτή τη φορά καθηλωτικές. Οι Disappears ίσως είναι η πιο υποχθόνια μπάντα που κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή έχοντας την δυνατότητα με το απίστευτο groove τους να υπνωτίσουνε και να κατακτήσουνε ολοκληρωτικά τον ακροατή.