ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ - ΜΙΧΑΛΗΣ ΣΠΕΓΓΟΣ

Η Λογοτεχνία με τη δημιουργία μικρών συμπάντων βάζει στη ζωή μας.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΝΤΙΝΟΣ ΓΙΩΤΗΣ

Γυρνώντας στα παλιά: πώς βρεθήκατε στο χώρο της λογοτεχνίας;
Μέχρι το 1998 σπούδασα και εργάστηκα ως πυρηνικός φυσικός. Γιατί σταμάτησα; Διότι κατά την άποψη μου η πυρηνική φυσική απαιτεί απ τους υπηρέτες της τον απόλυτο έρωτα κάτι σαν την αφοσίωση που δείχνει ο καλόγερος στο Χριστό. Εγώ αγαπούσα μεν, αλλά δεν ήμουν ερωτευμένος. ερωτευμένος από μικρό παιδί ήμουν με το να φτιάχνω και να λέω ιστορίες. Απ' το 1998 και μετά λοιπόν προσπαθώ να ακολουθώ το δρόμο της καρδιάς.

Έχετε σπουδάσει και εργαστεί ως φυσικός. Πιστεύετε ότι ο Θεός παίζει ζάρια;
Είναι η περιβόητη ρήση του Αϊνστάιν στη διαφωνία του με τους Κβαντικούς, «ο Θεός δεν παίζει ζάρια», είπε. Ξέρουμε όμως ότι η Κβαντική φυσική είναι πλέον αδιαμφισβήτητη. Εγώ θέλω να πιστεύω ότι δεν παίζει, το παράδοξο όμως είναι ότι υποθέτοντας ότι παίζει μπορούμε να τον προσεγγίσουμε.

Ιντερνέτ και λογοτεχνία. Τί είδους σχέση;
Μέρος της δουλειάς του λογοτέχνη είναι η έρευνα. Εδώ το Ιντερνέτ είναι βοηθός ανεπανάληπτος. Αναγνώστης και Ιντερνέτ; πηγή πληροφόρησης και δικτύωσης αλλά και πηγή παραπληροφόρησης και αποξένωσης. Όσον αφορά το ηλεκτρονικό βιβλίο, εμένα δεν μου αρέσει αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είμαι αντίθετος σε κάποιον που το προτιμά.

Ζούμε στην εποχή της εικόνας. Πιστεύετε ότι η τηλεόραση έχει επιβάλει, ανεπιστρεπτί, την εύκολη θέαση και, κατά συνέπεια, η ανάγνωση παραμερίζεται;
Ναι, βέβαια. Θέλει αρετή και τόλμη η ανάγνωση στις μέρες μας.

Βρίσκετε κάποιου είδους ευτυχία στην ανάγνωση των βιβλίων και γιατί;
Διαβάζω περίπου 80 βιβλία το χρόνο, είμαι 47 χρονών, ας πούμε χοντρικά το κάνω αυτό για 30 χρόνια αυτό μας κάνει 2400 βιβλία. Ε, αλίμονο αν δεν το αγαπούσα, κι η αγάπη είναι πάντα ένα απ' τα προτεινόμενα μέσα για την ευτυχία. Γιατί; Διότι ο βίος μας είναι μια σειρά από ευχάριστες, δυσάρεστες και ανάμεικτες στιγμές. Θα μπορούσα να αντιστοιχήσω χρώματα. Άσπρο, μαύρο και γκρι. Η Λογοτεχνία λοιπόν με τη δημιουργία μικρών συμπάντων πιστεύω ότι βάζει από λίγο έως μπόλικο χρώμα στη ζωή μας. Τουλάχιστον στη δική μου.

Τί θα αλλάζατε από τη σημερινή Ελλάδα;
Μπορεί να γίνει κάτι και να αποκτήσουμε ως λαός «κοινωνική αγωγή;». Μετά, πιστεύω όλα θα ήταν καλύτερα.

Τί σας αρέσει από (σ)την Ήπειρο;
Η περηφάνια και το φιλότιμό μας. Η φυσική της ομορφιά. Η πλούσια και ακόμη υποτιμημένη Ιστορία της. Πόσοι από μας, ας πούμε, γνωρίζουμε ότι είμαστε η κοιτίδα του ελληνικού διαφωτισμού.

Τί δεν σας αρέσει από (σ)την Ήπειρο;
Είμαστε ακόμη κλειστή κοινωνία. Με τάσεις απομονωτισμού. Ιστορικοί και γεωγραφικοί κυρίως οι λόγοι. Αυτό θα αργήσει να αλλάξει. Είμαστε ακόμη απ' τις φτωχότερες περιοχές της δυτικής Ευρώπης. Αυτό μπορεί να αλλάξει και γρήγορα.

Ποιά είναι τα σχέδιά σας για το άμεσο μέλλον;
Το καινούργιο μου μυθιστόρημα θα κυκλοφορήσει την Άνοιξη του 2011 απ' τις εκδόσεις Λιβάνη. Είμαι επίσης στη διαδικασία εύρεσης στέγης για το δεύτερο θεατρικό μου τη «Μπάμπουσκα».

Ποιά συμβουλή έχετε κρατήσει για τη ζωή, ως μότο, από τους γονείς σας;
Να προσπαθώ πάντα να έχω συναίσθηση της «ατομικής μου ευθύνης».

Ο Μιχάλης Σπέγγος γεννήθηκε στα Γιάννενα το 1963. Τελείωσε Γυμνάσιο και Λύκειο στη Ζωσιμαία Σχολή και σπούδασε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης όπου και αποφοίτησε με πτυχίο Φυσικού. Συνέχισε τις σπουδές του στην Αμερική, στο American University στην Ουάσιγκτον όπου απέκτησε Masters και στη συνέχεια στο γραμμικό επιταχυντή του Στάνφορντ όπου το 1994 πήρε το διδακτορικό του. Εργάστηκε ως ερευνητής στο πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια και ακολούθως ως υπότροφος της Γερμανικής Κυβέρνησης στο εθνικό εργαστήριο DESY στο Αμβούργο. Από το 1999 ασχολείται με τη λογοτεχνία. Βιβλία του: Περί Αισθημάτων, μυθιστόρημα. Η Τελευταία Συγγνώμη, μυθιστόρημα. Μπίλη ο Τίγρης, Διηγήματα. Η εξομολόγηση ενός πυρηνικού φυσικού, μυθιστόρημα. Μ’ αεροπλάνα και βαπόρια, (δέκα μικρά κεφάλαια, κι ένα μεγάλο, που τα συνδέει η μουσική του Διονύση Σαββόπουλου). Τα ψέματα και τα μάτια, θεατρικό (θέατρο "Ράγες"). Imperium, Mυθιστόρημα. Μπάμπουσκα, Θεατρικό (γραμμένο μαζί με την Ελευθερία Δημητρομανωλάκη). Ο Φάνης, Αφήγημα (από τό συλλογικό έργο ΕΝΔΕΚΑΔΑ). - Το στοίχημα των ανθρώπων, Mυθιστόρημα, εκδόσεις Λιβάνη. Υπό έκδοση.