Θυμάμαι από περσι αλλά κυρίως από τις αρχές του έτους, τι πιπίλισμα και πλύση εγκεφάλου μας είχαν κάνει για την εικόνα 3D. Kαι αναρωτιόμασταν... ρε μπας και είναι αλήθεια; Λες να γυρίσουν το σκηνικό σε χρόνο dt; Και δεν ήταν μόνο οι κατασκευαστές... ήταν όλοι! Ηollywood, Bollywood, εταιρείες παραγωγής.. όλοι! Και όλοι μαζί φώναζαν... «αυτή την φορά δεν υπάρχουν περιθώρια για λάθη». Και μετά από όλα αυτά... Samsung & Panasonic να ρίχνουν τις πρώτες 3D στην αγορά. Χαμός... αγώνα δρόμου έκα- ναν LG & Sony, καταϊδρωμένοι από πίσω η Philips, χαλαροί στην αρχή οι υπόλοιποι και μετά με τις πατούσες στο σβέρκο έτρεχαν για να προλάβουν. Και λέγαμε εμείς.. .βρε μπράβο... αυτοί το παν και το έκαναν, ενωμένοι σαν μία γροθιά είναι! Οι υπόλοιποι χαιρό- ντουσαν και είχαν ξεσπάσει σε κραυγές θαυμασμού... «και δεν έχουμε ξαναδεί τέτοιο πράγμα... και τι είναι τούτο μάνα μου» και άλλα, ενώ άλλοι γραφικοί άρχισαν να γράφουν ότι... « τέτοιο 3D δεν ξανάδα!» λες και ο δυστυχής είχε δει πολλά! Από τον ενθουσιασμό, χάθηκε η μπάλα και οι πιο πολλοί έχασαν το νόημα. Που είναι τα Blu-ray ρε παιδιά;... Τσιμουδιά! Γιατί το γυρνάτε όλοι στο 2D to 3D Convertion; Που είναι οι 3D ανα- μεταδόσεις; Γιατί να υπάρχουν 3D ready τηλεοράσεις, όταν στην τιμή το 3D το πληρώνεις ούτως ή άλλως; Τι καμώματα είναι αυτά της Τοshiba σήμερα, της Sony αύριο και των Samsung & Philips πριν από ένα μήνα; Γιατί κάποιοι τα γυαλιά τα έχουν ως αναγκαίο κακό και συνοδεύ- ουν τις τηλεοράσεις τους με κάτι γκουμούτσες που ούτε ο γέρος ( ή ο Χατζηφωτίου) στο ψηλά στον ουρανό δεν θα φορούσε; Φαίνεται ότι το σημερινό 3D θα παίξει το ρόλο του Blu-ray Εκείνον του... βαρκάρη από μία τάξη πραγμάτων σε μία άλλη. Την στιγμή που παρουσιάζονται τηλεοράσεις 3D χωρίς γυαλιά, ενώ οι υπόλοιποι προσπαθούν να μας πείσουν ότι η τρισδιάστατη εικόνα είναι μονόδρομος, τα στατιστικά στοιχεία μαρτυρούν ότι η τεχνολογία πετάει με διαστημόπλοια ενώ οι καταναλωτές χρησιμοποιούν κάρα. Δύο διαφορετικοί κόσμοι δηλαδή.

Αμερικάνικο περιοδικό προέβηκε σε έρευνα για το πόσο έχει διεισδύσει το Blu-ray στα σπίτια των Αμερικανών, δηλαδή του λαού σήμα κατατεθέν της κατανάλωσης. Τα αποτελέσματα λοι- πόν ήταν από απογοητευτικά έως δραματικά, για να μην πούμε τραγελαφικά. Μόλις ένας στους πέντε διαθέτει Bluray, πράγμα που σημαίνει ότι οι υπόλοιποι στην καλύτερη περίπτωση βλέπουν στις ευμεγέθης επίπεδες ψηφιακές τηλεοράσεις τους από DVD players. Eάν μάλιστα από το ποσοστό του 17%, για την ακρίβεια που δηλώ- νουν κάτοχοι Blu-ray player, αφαιρέσουμε τους κατόχους PlayStation 3, τότε γίνεται άμεσα αντι- ληπτό για τι τάξη μεγέ- θους μιλάμε. Η οξύμωρη αυτή “εικόνα” που αναγάγει την υψηλή ευκρίνεια σε εικονική, μαρτυρά το χάσμα που υπάρχει μεταξύ της τεχνολογίας που ευαγγελίζονται οι εταιρείες και εκείνης που είναι πραγματικά εφαρμόσιμη. Αυτήν δηλαδή που έχουν στα σπίτια τους οι καταναλωτές.

Δεν είναι μάλιστα δύσκολο να φανταστεί κανείς, τα ανάλογα ποσοστά σε χώρες οικονομικά ασθενέστερες, ή με μικρότερο βιοτικό επίπεδο (κατά μέσο όρο) όπως στην Ψαροκώσταινα. Το 3D είναι ακόμα μερικές γενιές μακριά. Προσοχή στις κασσάνδρες και στα marketίστικα τσαλίμια των κατασκευαστών που απο- σκοπούν στο πορτοφόλι μας και μόνο…