Στο μάτι του κυκλώνα, σε αντίθεση με ό, τι πιστεύεται, επικρατεί νηνεμία. Οι Άγγλοι ναυτικοί την χαρακτηρίζουν τρομακτική, απαίσια (dreadful). Ίσως, επειδή γνωρίζουν ότι γύρω-γύρω πνέουν σφοδροί άνεμοι και ξεσπούν τρομερές καταιγίδες.

Σήμερα η ελληνική κοινωνία βρίσκεται στο μάτι ενός οικονομικού κυκλώνα, βιώνοντας μια βαθιά οικονομική κρίση και ύφεση που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με ακρίβεια που θα οδηγήσει. Μια παράξενη νηνεμία επικρατεί, προάγγελος ίσως κοινωνικών καταιγίδων και πολιτικής αναταραχής. Σημάδια αυτής της θύελλας άρχισαν να φαίνονται στη Γαλλία, στην Ιταλία, στη Γερμανία. Το μεταπολεμικό κοινωνικό κράτος που οικοδομήθηκε με αγώνες αποδομείται συστηματικά και το όραμα μιας Ευρώπης των λαών ξεθωριάζει όλο και πιο πολύ. Οι ευθύνες ρίχνονται απροκάλυπτα στους εργαζομένους, που δεν έμαθαν να ζουν με λιγότερα. H φράση του Πάγκαλου «μαζί τα φάγαμε» έχει ακριβώς αυτό το σκοπό, δηλαδή να μας καταστήσει συνδαιτυμόνες στο μεγάλο φαγοπότι, στο οποίο δυστυχώς ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ξεχνάει πως δεν είχαμε προσκληθεί - και πως θα μπορούσε άλλωστε;- και συνένοχους στο παιγνίδι της διαφθοράς. Όχι ότι ο «κυρίαρχος λαός» είναι αθώος του αίματος και άμοιρος ευθυνών, αλλά το φακελάκι, από απόγνωση, στο γιατρό διαφέρει από τη μίζα- SIEMENS, όσο ένα τσέχικο ποδήλατο από ένα γερμανικό υποβρύχιο.

Θα καταφέρει άραγε να βγεί το καράβι από τη θύελλα που πλησιάζει; Θα σωθεί άραγε η πατρίδα; Από εκείνους που σε αυτήν την κρίσιμη στιγμή σπεύδουν να βγάλουν δις ευρώ στο εξωτερικό, από εκείνους που κρατάνε το χρέος της χώρας μας στα χέρια τους, από τα τρωκτικά που λυμαίνονται το δημόσιο χρήμα, αποκλείεται. Το έργο το έχουμε ξαναδεί. Και όχι μόνο εμείς. «Στην αρχή τουλάχιστον θέλαμε να είμαστε συνεπείς, μας διακατείχε ένα συναίσθημα ενοχής, τα μέσα ενημέρωσης είχαν φτιάξει το στερεότυπο ότι ο λαός είναι τεμπέλης, αμέριμνος και διεφθαρμένος. Όσο περνούσε όμως ο καιρός και δεν φαινόταν διέξοδος, παρά τις θυσίες, την ανεργία και την κοινωνική περιθωριοποίηση ακόμη και των μεσαίων στρωμάτων, ο κόσμος κατάλαβε ότι δεν είχε τίποτε να χάσει και επαναστάτησε». Έτσι περιγράφει την κατάσταση που επικρατούσε στην Αργεντινή, πριν από λίγα χρόνια, ο Claudio Katz, καθηγητής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο του Μπουένος Άϊρες (Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, 17/10/10) για να συμπληρώσει:

«Η Ελλάδα θα έχει ανάλογη διαδρομή και η κοινωνία θα ισοπεδωθεί, εάν δεν αναλάβουν οι πιστωτές σας μέρος του χρέους».

Σε όποια χώρα και αν έσπευσε το ΔΝΤ δεν το έκανε για τη σωτηρία της, αλλά για να διασφαλίσει τα συμφέροντα των πιστωτών της χώρας, μέσω επαχθών μνημονίων. Δυστυχώς αυτό διδάσκει η Ιστορία και αυτή είναι η πικρή πραγματικότητα που κάνουμε πως δεν βλέπουμε, ίσως επειδή βρισκόμαστε, ακόμα, στο μάτι του κυκλώνα