50 χρόνια ΜΑΥΡΗ ΘΥΕΛΛΑ

Η Αναγέννηση Άρτας γεννήθηκε ακριβώς πριν από 50 χρόνια, από τη συγχώνευση τριών ομάδων της πόλης: του Παναμβρακικού (1925), του Αετού (1949) και του Ολυμπιακού Άρτας (1951)

Του Δημήτρη Ζώη

Στη δεκαετία του '70 η Αναγέννηση έλαμψε στο πρωτάθλημα της Β' Εθνικής και βρέθηκε μια ανάσα από την πολυπόθητη άνοδο στην Α' Εθνική. Σήμερα, στη δεκαετία του 2010, πληγωμένη από τις περιπέτειες των τελευταίων χρόνων, παίζει στο τοπικό πρωτάθλημα, αναζητώντας το δρόμο για μια νέα αναγέννηση.

Η Άρτα ήταν από τις πρώτες πόλεις που προχώρησε στη συγχώνευση των ποδοσφαιρικών της σωματείων σε μια ισχυρότερη ομάδα, αρκετά νωρίτερα από άλλες ποδοσφαιρικά προηγμένες πόλεις, όπως η Καλαμάτα, οι Σέρρες, η Λάρισα, τα Γιάννενα. Την ίδια περίοδο, μαζί με την Άρτα, πόλεις που προχώρησαν σε συγχωνεύσεις ήταν τα Τρίκαλα, η Έδεσσα, η Βέροια, η Κατερίνη και η Κόρινθος.

Η πρώτη ομάδα της πόλης ήταν ο Α.Ο. Παναμβρακικός (έτος ίδρυσης 1926), ο οποίος αντιπροσώπευε την πρωτεύουσα του νομού και τον κάμπο και είχε χρώματα μπλε-άσπρο. Στη δεκαετία του '30 στην πόλη άλλες ομάδες ήταν ο Κεραυνός και η Πανεργατική Ένωση.

Το 1949 ιδρύεται ο Α.Ο. Αετός Άρτας, με χρώματα πράσινο - άσπρο, που αντιπροσώπευε τους προερχόμενους από τα ορεινά κατοίκους. Ίσως η ίδρυσή του να συνδέεται με την υποχρεωτική κάθοδο των ορεινών στην Άρτα, λόγω των συνεπειών του εμφυλίου πολέμου.

Το 1950 ιδρύεται ο Α.Ο. Ολυμπιακός, που αντιπροσώπευε τους πολυπληθείς φιλάθλους του Ολυμπιακού Πειραιώς στην Άρτα.

Η ιδέα για συγχώνευση γεννήθηκε το 1958 και υλοποιήθηκε, αφού διαχωρίστηκε το αθλητικό τμήμα από τον πολιτιστικό σύλλογο "Σκουφάς". Οι τρείς ομάδες - Α.Ο. Παναμβρακικός, Α.Ο. Αετός και Α.Ο. Ολυμπιακός - δημιούργησαν το 1960 τον Γ.Α.Σ.Αναγέννηση Άρτας, με σήμα το θρυλικό γεφύρι της Άρτας και χρώματα το άσπρο (κοινό χρώμα και στις τρείς προγενέστερες ομάδες) και το μαύρο.

Από τότε η ομάδα της Αναγέννησης κυριάρχησε στο επαρχιακό ποδόσφαιρο, με αποκορύφωμα τη δεκαετία του '70, όταν έφτασε στα πρόθυρα της Α' Εθνικής. Η δημοτικότητά της ξεπέρασε τα στενά όρια του νομού και έφτασε να έχει φιλάθλους σε γειτονικές πόλεις όπως στην Αμφιλοχία, στη Βόνιτσα κ.ά. Το σημαντικότερο είναι ό, τι κατόρθωσε το κατόρθωσε με τα δικά της παιδιά, σε αντίθεση με άλλες ομάδες όπως Π.Α.Σ. Γιάννενα, Α.Ε.Λ. και Π.Σ. Καλαμάτας. Λέγεται ότι από ένα αστείο της μοίρας ο Πορτογάλος προπονητής Γκομέζ Ντε Φαρία κατέληξε το 1971 στον Π.Α.Σ. Γιάννενα, αντί στην Αναγέννηση.

Είχε βρεθεί ο τότε πρόεδρος της Αναγέννησης στα γραφεία της ΕΠΟ και κάποιος του πρότεινε για προπονητή το νεοφερμένο από την Αργεντινή Ντε Φαρία. Όμως τον πρόλαβε ο Βενέτης, πρόεδρος του ΠΑΣ Γιάννενα τότε, αλλάζοντας έτσι τον ποδοσφαιρικό χάρτη της περιοχής μας.

Η Αναγέννηση στις αρχές της δεκαετίας του '70 έφτασε στους "8" του Κυπέλλου Ελλάδος, όπου αποκλείστηκε από τον Ολυμπιακό. Ένας από τους προγόνους της, ο Α. Ο. Παναμβρακικός είχε φτάσει το 1959 στα ημιτελικά του Κυπέλλου, χρονιά που καθιερώθηκε και η Εθνική κατηγορία, επίτευγμα που επέτυχε ο ΠΑΣ Αβέρωφ Ιωαννίνων το 1963 με αντίπαλο τον ΠΑΟΚ. Όταν η ομάδα επανήλθε στις εθνικές κατηγορίες (Γ' Εθνική), στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του'80, κληρώθηκε δύο φορές με ΠΑΟΚ και από μία με ΑΕΚ, Άρη, και Ολυμπιακό. Τα παιχνίδια ήταν διπλά και ουδέποτε ηττήθηκε στην έδρα της. Τώρα που η ομάδα έχει εξαφανιστεί στις τοπικές κατηγορίες, συνηθίζω κάθε καλοκαίρι στις διακοπές μου σε διάφορα μέρη (π.χ. Ζάκυνθος, Σύρος) να φοράω αντί μπλουζάκια, φανέλες της Αναγέννησης, προκαλώντας ευμενή σχόλια για τη "μαύρη θύελλα". Και όταν τη δεκαετία του '80 και του '90 σύχναζα στα γήπεδα Αθηνών και Πειραιώς, άκουγα από πολλούς, Μεσήλικες τότε, να λένε το εξής: "Όταν η ομάδα μας έπαιζε στην επαρχία κοιτούσαμε στην εφημερίδα αν η Αναγέννηση έπαιζε στο Λεκανοπέδιο να πάμε να τη δούμε να ευχαριστηθούμε τεχνικό ποδόσφαιρο".

(Οι φωτογραφίες είναι από το φωτογραφικό αρχείο του Δημήτρη Ζώη)

ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΑΡΤΑΣ (’70)

Χρηστάκης Βασίλης, Σιακούφης Δημήτρης, Χουλιάρας Δημήτρης, Κοντογιώργος Νικηφόρος, Σκούρας Λάμπρος, Μπασούκας Κων/νος, (κάτω): Τσιάφης Χρύσανθος, Τσίτσικας Μάκης, Ρέντζος Βασίλης, Κουτσογιώργος Χρήστος, Ευταξίας Κων/νος.

 

 

 

 

 

 

ΠΑΝΑΜΒΡΑΚΙΚΟΣ Α.Ο. ΑΡΤΑΣ (1952-53)

Γ. Μπόλας, Ν. Ρεπανάκιας, Ν. Ζάχος, Π. Βάγιας, Τ. Ζέρβας, Β. Δήμου, Μ. Τσαντούκλας, Α. Ζάχος, Κ. Τζαχρήστας, Ν. Αρτέμης, Ν. Δημολίτσας. Ο Παναμβρακικός ιδρύθηκε το 1925 και ήταν το πρώτο αθλητικό σωματείο της Άρτας.

 

 

 

 

 

 

 

Α.Ο. ΑΕΤΟΣ ΑΡΤΑΣ

Ιδρύθηκε 1949 και ιδρυτικά του μέλη ήταν οι Ν. Γαζέτας, Ε. Καραμπέτσης, Γ. Μανόπουλος, Τ. Παπαρούνης, Ν. Σπανός, Γρ. Τάχος, Λ. Χριστοδούλου. Στη φωτογραφία (1957-58) διακρίνονται οι: Δ. Μπέκας, Κ. Παπαδημητρίου, Θ. Κώνστας, Β. Μπακατσέλος, Κ. Αμβράζης, Χ. Κεφάλας. Κάτω: Λ. Γκολομάζος, Ε. Σεργιάνης, Β. Μαρτζώκας, Ν. Μαστρογιάννης, Β. Ρέντζος. 

 

 

 

 

 

 

Α.Ο. ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΑΡΤΑΣ:

Στη φωτογραφία οι ποδοσφαιριστές Π. Παπανικολάου, Π. Ραβανός, Κ. Αποστόλου, Γ. Πετανίτης, Μ. Γκιζέλης, Ε. Νικολάου, Γ. Παπαζώης, Γ. Μιχάλης, Χρ. Παπαγιάννης, Ι. Τζαχρήστας. Η ομάδα ιδρύθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’50 με πρωτοβουλία των Αλ. Ευταξία, Χρ. Κουτσίκου, Ι. Ματσούκα, Χρ. Παπαζώη, Αλ. Πλάκα κ. ά.

 

 

 

 

 

 

 

11.02.1965 Άρτα.

Με την ευκαιρία του εορτασμού της πολιούχου Άρτης Αγίας Θεοδώρας, η «Αναγέννηση Άρτης», αντιμετώπισε ομάδα Παναθηναϊκού Α.Ο.

 

 

 

 

 

 

1954-55

Οι ομάδες «Αετός» και «Ατρόμητος» Ιωαννίνων προ του μεταξύ τους αγώνος στο γήπεδο της Άρτας.