ΜΑΤΩΜΕΝΕΣ ΑΣΠΙΔΕΣ
Φέτος συμπληρώνονται 2.500 χρόνια από την καθοριστική για τον ελληνικό και παγκόσμιο πολιτισμό μάχη του Μαραθώνα. Ο Πολύκαρπος Παριορίτσας παρουσιάζει στο ιστορικό μυθιστόρημά του «ΜΑΤΩΜΕΝΕΣ ΑΣΠΙΔΕΣ», (εκδόσεις Ενάλιος), μια πολύ ζωντανή και λεπτομερή εξιστόρηση της εποχής. Το βιβλίο είναι ιστορικά συνεπές και μεταφέρει έντονα το πνεύμα της Αθήνας, όπου ετοιμάζεται να ανατείλει το πνεύμα του κλασσικού κόσμου. Έχει πληθώρα ομηρικών σκηνών και περιγραφών, ενώ η ίδια η περιγραφή της μάχης είναι εντυπωσιακή, με κινηματογραφικές σκηνές να ξεπηδούν μπροστά στον αναγνώστη. Ο Πολύκαρπος Παριορίτσας γεννήθηκε το 1969 στην Αθήνα, από αρτινούς γονείς. Έχει πτυχίο στην Πληροφορική από το Northwood University των Η.Π.Α. Εδώ και πολλά χρόνια ασχολείται με τη συστηματική μελέτη αρχαίων κειμένων, ιστορία και φιλοσοφία. Το βιβλίο του αναμένεται να εκδοθεί στην Αγγλία, ενώ από τις ίδιες εκδόσεις, θα κυκλοφορήσει το φθινόπωρο και το νέο του μυθιστόρημα «Στις Πύλες του Άδη», ένα μεταφυσικό θρίλερ που αναφέρεται στην Ομηρική περίοδο.
ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΛΑΚΗ ΧΑΛΚΙΑ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΣΚΟΤΗ
Μια ξεχωριστή συναυλία με τον Λάκη Χαλκιά θα γίνει το Σάββατο, 7 Αυγούστου στα Θεοδώριανα Άρτας. Ο εξαιρετικός καλλιτέχνης θα τιμήσει την υπερεκατοντάχρονη Θεοδωριανίτισσα Βασιλική Σκότη, ως μια από τις τελευταίες γυναίκες- εκπροσώπους μιας γενιάς μητέρων που ανέθρεψαν με ελληνικό τρόπο τις οικογένειές τους στην ξενητειά. Η μητέρα του Θανάση Σκότη (τέως διπλωμάτης των Ηνωμένων Πολιτειών) ήθελε να γίνει δασκάλα, αλλά οι συνθήκες της εποχής δεν της το επέτρεψαν. Όμως, αν και έζησε από μικρή στην Αμερική, κράτησε μέσα της έναν απίστευτα μεγάλο πλούτο παραδοσιακών τραγουδιών και ποιημάτων που επί χρόνια ξετύλιγε από τα βάθη της μνήμης της και κατέγραφε με αγάπη και μεράκι ο γιός της. Το αποτέλεσμα αυτής της επίπονης προσπάθειας ήταν η έκδοση, το 2008, του σπουδαίου βιβλίου " Το υφάδι της μνήμης". Σήμερα ο Λάκης Χαλκιάς, με βάση αυτό το υλικό, μπαίνει στο στούντιο για να ηχογραφήσει ένα δίσκο, ολοκληρώνοντας ένα όνειρο της θαλερής γιαγιάς Βασιλικής, που αυτές τις μέρες ταξίδεψε στην Ελλάδα, για ένα προσκύνημα στα πατρικά χώματα.
ΛΙΒΑΔΙ ΑΠO ΤΣΙΜΕΝΤΟ
Το Λιβάδι, στη θέση Σταυρός, των Θοδωριάνων υπήρξε για πάνω από μισό αιώνα, χώρος παιγνιδιού για τους πιτσιρικάδες του χωριού. Εκεί μαζεύονταν τα καλοκαίρια των διακοπών τους για να παίξουν μπάλα στο πράσινο χορτάρι και φαντάζονταν τους εαυτούς τους μεγάλους ποδοσφαιριστές στα γήπεδα. Από εκεί ψηλά αγνάντευαν, ένα γύρο, τον επιβλητικό όγκο των Τζουμέρκων μέχρι χαμηλά στα φαράγγια του Αχελώου, μετά από ατέλειωτο παιγνίδι. Εδώ και δύο χρόνια όμως χαλίκια και τσιμέντο έχουν σκεπάσει το χορτάρι και τις μνήμες. Είναι ό,τι απέμεινε από το εργοτάξιο που είχε στήσει σε αυτό το σημείο, η εταιρεία " Ήπειρος, Πηγές Κωστηλάτας Τζουμέρκων". Αφού έκανε τη δουλειά της παράτησε το χώρο σε κακή κατάσταση, παρά τη δέσμευσή της (;) για την αποκατάσταση του τοπίου. Πατρίδα είναι η παιδική μας ηλικία, οι αφοί Παναγιώτου μπορεί να επισκέφθηκαν το λιβάδι για πρώτη φορά, όταν έστηναν εκεί το εργοτάξιό τους, η Κοινότητα όμως τι κάνει;
ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΑΜΒΡΑΚΙΚΟΥ
Σε καθαρισμό των νησιών του Αμβρακικού προχώρησε ο σύλλογος των ενεργών πολιτών περιοχής Αμβρακικού με τη συνδρομή του Φορέα Διαχείρισης Υγροτόπων Αμβρακικού. Οι ψαράδες ξεκίνησαν με τις βάρκες τους από το λιμάνι της Κορωνησίας με προορισμό τα επτά νησάκια του Αμβρακικού. Γρήγορα διαπίστωσαν ότι, ακόμα και σε αυτά τα απόμερα νησάκια, τα σκουπίδια ήταν πάρα πολλά και κάθε είδους, κυρίως πλαστικά μπουκάλια, αλλά και κουφάρια θηλαστικών και χελωνών. Ο μεγαλύτερος όγκος σκουπιδιών μαζεύτηκε στο μεγαλύτερο νησάκι, τη Βάλλα. Όμως εκεί τους περίμενε και μια ευχάριστη έκπληξη: μια λιμνούλα, δημιούργημα της φύσης, με διαυγή νερά, όπου φωλιάζουν παπιά, γλάροι, τσουρλιδες και πεταλούδες. Μια όψη τού πως θα μπορούσε να είναι ο Αμβρακικός στο σύνολό του.