Arcgie Bronson Outfit
“Coconut”
Domino rec.
Οι Archie με τον τρίτο δίσκος τους καταχωρούνε εαυτούς στη λίστα με τις πιο παρανοϊκές μπάντες που κυκλοφορούνε στο κουρμπέτι. Το “Coconut” είναι ένας πολυσχιδής δίσκος, καθώς διάφορα μουσικά είδη συναντώνται υπό το πρίσμα των βασικών συντεταγμένων του συγκροτήματος, που είναι τα παραμορφωμένα σπασμένα φωνητικά, οι χορευτικοί ρυθμοί στα τύμπανα και το μπάσο και οι πριμαριστές μεταμορφώσεις στις κιθάρες. Στο “magnetic warrior” οι δεύτερες κιθάρες χτίζουν μια χαοτική κατάσταση πάνω σ’ ένα επαναλαμβανόμενο δολοφονικό riff. Στο “shark’s tooth” οι Rapture συναντάνε τους Gossip, τραγούδι για αεροβική γυμναστική. Το ‘hoola’ είναι το πιο εύπεπτο κομμάτι του δίσκου και στο “wild strawberries” πραγματικά χάνεται η μπάλα. Τσεκάρεται και τα video clip και θα δέσει το γλυκό.

Blood Red Shoes
“Fire like this”
V2 rec.
Αυτό το δίδυμο από την Αγγλία δεν χωρά αμφιβολία ότι είναι μουσικά αμερικοαναθρεμμένο. Καταρχήν τα φωνητικά της Carter. Σε σημεία θυμίζουνε riot grrrl καταστάσεις και σ’ άλλα τις αιθέριες στιγμές που έζησε η βρετανική μουσική σκηνή στα ’90 s. Πάμε τώρα στη μουσική. Τα παιδιά έχουνε ακούσει πολύ grunge. Η διαδικασία και μόνο για να ανακαλύψει κανείς τι θυμίζει το εκάστοτε τραγούδι αξίζει τον κόπο τις απανωτές ακροάσεις. Η παραγωγή σίγουρα είναι ένα από τα κλειδιά του δίσκου, καθώς προσέδωσε όγκο στον ήχο και όλα είναι άψογα και καθαρά τοποθετημένα. Τέτοιες παραγωγές απαιτούνε ζόρικες συνθέσεις.

Alec Ounsworth
“Mo beauty”
Anti rec.
Ο τραγουδιστής των Clap your hand say yeah… έκανε το πρώτο σόλο βήμα του και πολύ καλά έκανε. Πρώτα απ’ όλα για ν’ αποφευχθούνε οι παρανοήσεις πρόκειται για ένα πέρα για πέρα συγκροτημένο δίσκο. Εντάξει, εκτός από κάνα δυο στιγμές. Κατά τ’ άλλα ο Ounsworth κάνει επίδειξη ερμηνευτικών ικανοτήτων. Οι συνθέσεις είναι απλές και ήρεμες. Πνευστά και έγχορδα δημιουργούνε άλλοτε folk κι άλλοτε ελαφρά jazz ευχάριστες καταστάσεις. Πάντως οι λιγότερο ευχάριστες στιγμές όπως τα “modern girl (… with scissors)”, “Holy, Holy, Holy, Moses” και “what fun” είναι και οι κορυφαίες του δίσκου

Xiu xiu
“Dear God, i hate my shelf”
Kill rock stars rec.
Καταρχήν ωραίος τίτλος, άσχετα αν ακούγοντας το δίσκο γίνεται σαφές ότι πρόκειται περί παρωδίας. Κατά δεύτερον μπράβο! Επιτέλους ένας δίσκος μετά το ντεμπούτο που αξίζει να ακούσεις και να ξανακούσεις. Εδώ έχουνε παραμεριστεί οι ηλεκτρικές κιθάρες και ήρθανε στο προσκήνιο τα ηλεκτρονικά στοιχεία. Το εναρκτήριο “Gray death” είναι ένα από τα πιο αντιφατικά κομμάτια που έχουνε γράψει, χαρωπό και θλιμμένο μαζί. Κι αυτή η αντίθεση ενέχεται σ’ όλα τα τραγούδια. Συνθέσεις μελαγχολικές, φωνητικά που παιχνιδίζουνε καταθλιπτικά και ηλεκτρονικές παρεμβάσεις που μοιάζει να εμπαίζουνε τα προηγούμενα. Το “chocolate makes you happy” και το “hymne’s theme” είναι από τις καλύτερες του δίσκου.