ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΚΟΥΡΟΓΙΑΝΝΗΣ,συγγραφέας (τεύχος 41)
“Ο άνθρωπος έχει ανάγκη περισσότερο να δημιουργεί εικόνες με τα συναισθήματά του και αυτό η τηλεόραση δεν θα το ανακόψει ποτέ”

RONY OREN, claymator (τεύχος 21)
“Ο παγκόσμιος θεατής διψά για το ξεχωριστό και ιδιαίτερο οπτικοακουστικό δημιούργημα που φέρει στίγματα ιθαγένειας μέσα του”

ΘΑΝΑΣΗΣ ΣΚΡΟΥΜΠΕΛΟΣ, συγγραφέας (τεύχ. 26)
“Στην τηλεόραση δεν μπορούμε να μιλήσουμε για Τέχνη. Είναι κυρίως καταναλωτικό, εκεί το προϊόν, κατά το ρωμαϊκό πρότυπο τού "Άρτος και Θεάματα" για θεατές κερκίδας, βλέπε καναπέ”

ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΤΣΟΥΛΑΡΗΣ, συγγραφέας (τεύχος 40)
“Ο τρόπος που αφέθηκε να λειτουργήσει, να ενδυναμωθεί και στη συνέχεια να χειραγωγήσει το πολιτικό και κοινωνικό «παιχνίδι» η ιδιωτική τηλεόραση στη
χώρα μας, ήταν πολιτικό έγκλημα, οι δράστες του οποίου είναι σήμερα πρωταγωνιστές στην κεντρική πολιτική σκηνή. Το κακό που έκαναν δεν συγκρίνεται παρά μονάχα με την επταετή επέλαση των ανεγκέφαλων συνταγματαρχών”

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΑΝΙΑΣ, πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ (τεύχος 34)
“Ο αγώνας για το περιβάλλον είναι ένας αέναος αγώνας. Αυτοί θα επανέρχονται και εμείς εμπροσθοφυλακή, οι πολίτες και τα κοινωνικά κινήματα, θα κρατάμε τα μέτωπα ανοιχτά. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος”

ΑΛΕΚΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, πρώην Υπ. Οικονομικών ΠΑΣΟΚ (τεύχος 37)
“Η Ελλάδα μετά το 2010 είναι υπόθεση της γενιάς των σημερινών τριανταπεντάρηδων”

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΛΟΖΗΣ, σκηνοθέτης (τεύχος 24)
“Τα Tζουμέρκα για μένα είναι ο τελευταίος φυσικός παράδεισος της Ελλάδας, γιατί όχι και της Ευρώπης”

ΧΡΗΣΤΟΣ ΛΑΜΠΡΗΣ, Ορειβάτης (τεύχoς 33)
“Στις αναπτυγμένες χώρες υπάρχει διαμορφωμένη περιβαλλοντική πολιτική και συνειδητοποιημένοι πολίτες. Στις υπανάπτυκτες, ξέρουν να ακούν τις συμβουλές των ανεπτυγμένων. Στην Ελλάδα νομίζουμε πως είμαστε ανεπτυγμένοι, και έτσι ούτε κανέναν ακούμε, ούτε περιβαλλοντική πολιτική έχουμε”

ΣΠΥΡΟΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ, υφυπουργός Εξωτερικών (τεύχος 41)
“Στην Ελλάδα δεν κάνουμε παραγωγικές επενδύσεις, φτιάχνουμε κεραμίδια”

ΜΠΑΜΠΗΣ ΜΠΙΖΑΣ, ο πιο ταξιδεμένος άνθρωπος στον πλανήτη (τεύχος 21)
“Η ζωή είναι ωραία να τη ζεις. Όταν απλώς μαζεύεις για να τη ζήσεις κάποτε, αυτό το κάποτε μπορεί να μην έρθει όταν το θέλεις και όπως θα το ήθελες .  Γι’ αυτό δεν χρειάζεται να κτίζεις πολλούς ορόφους στο σπίτι σου.”

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΙΡΩΝΗΣ, Bουλευτής ΠΑΣΟΚ (τεύχος 48)
“Όταν μιλάμε για την δεύτερη γενιά μεταναστών, μιλάμε για Έλληνες Πολίτες. Άλλο πράγμα ο
παράνομος μετανάστης, και άλλο το παιδί που γεννιέται στην Ελλάδα, μεγαλώνει στην Ελλάδα”

ΠΑΥΛΟΣ ΣΤΑΣΙΝΟΣ, Bουλευτής ΠΑΣΟΚ (τεύχος 48)
“Με την αναγνώριση των μεταναστών δεύτερης γενιάς και τη νομιμοποίησή τους, θα εξαλείψει σε μεγάλο βαθμό το όποιο αίσθημα ξενοφοβίας”

ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΣΙΩΖΟΣ, Bουλευτής ΝΔ (τεύχος 48)
“Θα ήταν ιστορικό λάθος να αντιμετωπιστεί το μεταναστευτικό πρόβλημα με τα ελαστικότερα κριτήρια απόδοσης της ιθαγένειας”

ΣΤΡΑΤΟΣ ΣΤΑΣΙΝΟΣ, σκηνοθέτης, (τεύχος 15)
“Δεν θέλησα ποτέ να "ξεφύγω" από τον γενέθλιο τόπο και ούτε ποτέ αισθάνθηκα την ανάγκη να το κάνω.
Το αντίθετο θα έλεγα: όποτε βρισκόμουν στην ανάγκη της ψυχικής στήριξης, νοερώς επέστρεφα για ν' αντλήσω δύναμη και παρηγορία”

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ, ζωγράφος (τεύχος 24)
“Η εικαστική τέχνη δεν ερμηνεύεται, αλλά μιλάει από μόνη της. Δεν ωφελεί να σας εξηγήσω εγώ γιατί έκανα αυτό ή εκείνο, εάν εσείς ο ίδιος δεν το καταλαβαίνετε”

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΡΑΝΤΖΑΣ, τραγουδιστής (τεύχος 10)
“Το τραγούδι σήμερα δεν είναι στα καλύτερά του. Δε μπορείς να καταλάβεις ποιός τραγουδάει.  Τραγουδάνε όλοι με τον ίδιο τρόπο, ντύνονται το ίδιο. Τους περισσότερους δεν τους ενδιαφέρει το τραγούδι, αλλά για άλλους λόγους βρίσκονται στο πάλκο”

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΠΟΥΖΟΣ, ποιητής, (τεύχος 16)
“Κι όμως, η ποίηση μπορεί και υπάρχει στην εποχή μας. Ορθώνει τη φωνή της, γοητεύει, λυτρώνει, δίνει ελπίδα και νόημα στη ζωή του ανθρώπου”

ΠEΤΡΟΣ ΤΑΤΣΟΠΟΥΛΟΣ, συγγραφέας (τεύχος 19)
“Το αίμα είναι μια μπούρδα. Γονείς είναι εκείνοι που είναι δίπλα σου, ανεξάρτητα αν σε συνδέει μαζί τους το αίμα ή όχι”


ΣΤΡΑΤΗΣ ΧΑΒΙΑΡΑΣ, συγγραφέας (τεύχος 25)
“Ο εκδοτικός οργασμός αντικατοπτρίζει έναν δημιουργικό οργασμό, ο οποίος μαζί με την αναπόφευκτη μετριότητα, σίγουρα με τον καιρό θα μας δώσει και μεγαλόπνοα έργα”

ΠΕΤΡΟΣ ΜΑΡΚΑΡΗΣ, συγγραφέας (τεύχος 31)
“Αν η ανθρωπότητα αγαπούσε στην πλειοψηφία της το διάβασμα, θα είχαμε μια άλλη ανθρωπότητα και διάφοροι πολιτικοί και άλλοι παράγοντες δεν θα είχαν μια τόσο «εύκολη» επαγγελματική ζωή”

ΕΛΕΝΗ ΣΚΟΤΗ, σκηνοθέτης (τεύχος 28)
“Η ύπαρξη των φροντιστηρίων είναι ένα φαινόμενο που με σοκάρει. Το γεγονός ότι οι μαθητές πηγαίνουν το πρωί στο σχολείο και το απόγευμα στο φροντιστήριο, επειδή το σχολείο δεν αρκεί, είναι απίστευτο!”

ΠΕΤΡΟΛΟΥΚΑΣ ΧΑΛΚΙΑΣ, μουσικός (τεύχος 25)
“Τα νέα παιδιά δεν διδάσκονται την παράδοση γιατί το απαγορεύουν. Πάνε να μας αλλάξουν τα ήθη και έθιμα, τη δημοτική μας παράδοση. 'Ισως κάποιοι θέλουν να μας αφανίσουν. Οι έξω είναι μέσα τώρα. Σε πενήντα χρόνια θα είμαστε απόδημοι στον τόπο μας”

ΚΩΣΤΑΣ ΑΛΕΞΙΟΥ, πρόεδρος της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος (τεύχος 42)
“Το πρόβλημα της αποστασιοποίησης των νέων από το αποδημικό κίνημα, δεν είναι μονοδιάστατο ως προς τα αίτια. Είναι το έλλειμμα βιωμάτων από τη γενέτειρα, η αδυναμία των οικογενειών τους να τους καθοδηγήσουν σωστά, οι όχι και τόσο φιλικές προς το δημοτικό τραγούδι επιλογές των δισκογραφικών εταιρειών, αλλά και η αποστροφή των μέσων επικοινωνίας και ψυχαγωγίας προς αυτό".

ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ , πρόεδρος της Κ.Ο. του Σύριζα (τεύχος 49)
“Η κρίση είναι το πρόσχημα για να καταργηθούν κοινωνικά δικαιώματα”

ARTHUR CLARKE, συγγραφέας (τεύχος 30)
“Πρέπει να αποικήσουμε το διάστημα. Δεν είναι απλώς θέμα εξερεύνησης. Η επιβίωσή μας, ως είδος, εξαρτάται από το αν θα βγούμε στο διάστημα και αυτό πρέπει να το καταλάβουμε”

IAN STEWART, συγγραφέας, (τεύχος 35)
“H επιβίωσή μας ως είδος απαιτεί νέα σύνορα, και το Διάστημα ειναι το μόνο που έμεινε. Για αυτό ας ξεκινήσουμε!”

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΜΑΛΟΥΚΑΣ, συγγραφέας (τεύχος 32)
“Θα έριχνα τους Ελληνάρες και τα λαμόγια κάθε είδους στον Καιάδα. Δεν ξέρω τι άλλο, νομίζω πως η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη”

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ, συγγραφέας - δημοσιογράφος (τεύχος 38)
“Δεν μ' αρέσει που η Άρτα παραμένει "κλειστή" στις προκλήσεις των καιρών, αντιμετωπίζοντας ως "ξένους", τους Αρτινούς της διασποράς αντί να εκμεταλλευθεί αυτό το σημαντικό κεφάλαιό της. Δεν μ' αρέσει όταν βλέπω "παλιούς"- μέτριους ανθρώπους να ποδηγετούν την ανάπτυξη και να μην αφήνουν τους νέους να πετάξουν”

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, νομάρχης Άρτας (τεύχος 16)
“Στο τέλος της θητείας μου εκείνο που θα με άφηνε βαθιά ικανοποιημένο θα ήταν να έχει αναδειχθεί η Αρτα σε ένα πολιτισμικό και τουριστικό κέντρο”