2005-2012, ΠΕΡΙΟΔΟΣ Α'
Σας ευχαριστούμε
ΑRTA PRESS


ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΑΣΣΟΣ - ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ

Δημοσίευση: 13-04-2010 - Τεύχος: Τεύχος 50 (Απρίλιος 2010)



"Η Άρτα φρόντισε έγκαιρα και μάλλον μη αναστρέψιμα να καταστρέψει ό,τι όμορφο είχε"


Γεννήθηκε το 1951 στην Άρτα, όπου ζει και εργάζεται.Σπούδασε Κτηνίατρος στη Θεσσαλονίκη. ΄Εκανε μεταπτυχιακές σπουδές (M.Sc.) στην Πτηνοπαθολογία και στην Επιθεώρηση Τροφίμων στο Τορίνο και στη Δημόσια Υγεία στην Αθήνα. Είναι κάτοχος Διδακτορικού διπλώματος ( Ph.D.) στην Υγιεινή και Μικροβιολογία Τροφίμων της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Περίπου 40 επιστημονικές εργασίες του έχουν ανακοινωθεί σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια και έχουν δημοσιευθεί σε αντίστοιχα επιστημονικά περιοδικά.
Υπηρετεί στην Δ/νση Κτηνιατρικής της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης ΄Αρτας ως Διευθυντής. Είναι παντρεμένος και έχει ένα γιό.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με τη ζωγραφική.
Εχει συμμετάσχει σε 1 ατομική και 4 ομαδικές εκθέσεις. Εργα του υπάρχουν σε ιδιωτικές συλλογές, στο Δήμο ΄Αρταίων, στη Βιβλιοθήκη του Τ.Ε.Ι. Ηπείρου και στο Σύλ. Σκουφά στην ΄Αρτα. Φιλοτέχνησε το 2000, τη σημαία και το θυρεό της πόλη της ΄Αρτας που από τότε αποτελούν σύμβολά της.
Επί σειρά ετών υπήρξε Γεν.Γραμμ. και Αντιπρόεδρος του Μ/Φ Συλλόγου Σκουφάς. Ασχολήθηκε ακόμα με την σκηνογραφία στο ερασιτεχνικό θέατρο, την εικονογράφηση βιβλίων και την κατασκευή αφισών για θεατρικές παραστάσεις.


ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΝΤΙΝΟΣ ΓΙΩΤΗΣ

Γυρνώντας στα παλιά: πώς βρεθήκατε στο χώρο των εικαστικών τεχνών;
Από μαθητής ήθελα να γίνω ζωγράφος στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών ή αρχιτέκτονας και γι αυτό παρακολούθησα αρκετά μαθήματα σχεδίου. Τελικά συμβιβάζοντας (!) τα δύο παραπάνω έγινα κτηνίατρος. Και επειδή η αγάπη δεν ξεχνιέται ποτέ, από φοιτητής πέρασα ατελείωτες μέρες διαβάζοντας για την τέχνη και συχνάζοντας σε γκαλερί και ατελιέ ζωγράφων επώνυμων και μη, βλέποντας, ακούγοντας, ρωτώντας, συζητώντας και μαθαίνοντας όμορφα μυστικά γεμάτα μαγεία. Έτσι έκανα τη ζωγραφική χόμπυ μου.

Βρίσκετε κάποιου είδους ευτυχία στην ζωγραφική;

Όχι. Όταν ζωγραφίζω, εγώ συνήθως δεν μένω ικανοποιημένος από τη δουλειά μου. Όταν όμως βλέπω έργα άλλων ζωγράφων ζηλεύω και λυπάμαι που δεν τα έκανα εγώ. Η ζωγραφική για μένα δεν είναι ευτυχία, είναι διέξοδος.

Φύση και Τέχνη. Τί είδους σχέση;
Με την έννοια ότι τα πάντα είναι φύση, η τέχνη είναι άρρηκτα συνδεδεμένη μαζί της. Τα πάντα περνούν πρώτα στην εμπειρία και ύστερα με ένα μαγικό τρόπο στην εικαστική απόδοση. Τα νατουραλιστικά θέματα δεν με συγκινούν ιδιαίτερα.

Περιφέρεια και Πολιτισμός. Ασύμβατα μεγέθη;

Στη σημερινή Ελλάδα, αντίθετα με ό,τι συμβαίνει στις άλλες Ευρωπαϊκές Χώρες, είναι δυστυχώς εξαιρετικά ασύμβατα μεγέθη. Όλα τα αξιόλογα πολιτιστικά δρώμενα συμβαίνουν μόνον σε μία πόλη και σε ελλάσονα βαθμό σε δύο-τρείς άλλες. Το γιατί είναι μία πολύ παλιά ιστορία που κρατάει μέχρι τις μέρες μας. Πρέπει όμως να καταβληθεί κάθε προσπάθεια ώστε αυτό να αλλάξει. Μικρές πόλεις όπως η Άρτα νομίζω ότι είναι καταδικασμένες.

Τί θα αλλάζατε απο την σημερινή εικόνα της Ελλάδας;

Πριν από μήνες διαβάσαμε στις εφημερίδες ότι η Δανή Επίτροπος της Ε.Ε. έκανε πρόταση όλοι οι τεχνοκράτες των Υπουργείων της χώρας της, ανεξαρτήτου βαθμού, να αφήσουν τα γραφεία τους και για ένα διάστημα να εργαστούν στην περιφέρεια με σκοπό να γνωρίσουν την πραγματική εικόνα της χώρας τους. Σκέπτεστε να γινόταν κάτι παρόμοιο και εδώ; Πιστεύω πως οι σύγχρονοι ΄Ελληνες α) δεν ξέρουν πως, αλλά και β) δεν θέλουν να εργαστούν. Υπάρχει διάχυτη η νοοτροπία σε όλα τα επίπεδα τόσο στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα όσο και στους με τα κοινά ασχολούμενους του τύπου «ωχ αδελφέ και τι έγινε;». Αυτή τη νοοτροπία θα προσπαθούσα να αλλάξω. Κάτι που είναι εξαιρετικά δύσκολο φυσικά. Κατά τα άλλα η χώρα μας είναι από τις ομορφότερες του κόσμου με πολύ καλά στοιχεία στην ψυχοσύνθεση των κατοίκων της.

Τί σάς αρέσει από (σ)την Άρτα;

Άλλη ερώτηση. Θα μου επιτρέψετε να μην απαντήσω.

Τί δεν σάς αρέσει από (σ)την Άρτα;

Η Άρτα φρόντισε έγκαιρα και μάλλον μη αναστρέψιμα να καταστρέψει ό,τι όμορφο είχε. Υπήρχε δυνατότητα συντήρησης και ανάδειξης των θετικών της στοιχείων. Δυστυχώς όμως έγιναν ελάχιστα. Εδώ και δεκαετίες το περίφημο και εξαιρετικά παρεξηγημένο σχέδιο του Παύλου Δούκα για την επέκταση της πόλης δεν υλοποιήθηκε και πιστεύω ότι είναι πλέον πολύ αργά. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Άρτα είναι από τις ελληνικές πόλεις που έχουν πολύ περιαστικό αλλά εξαιρετικά ελάχιστο ενδοαστικό πράσινο. Και πόλεις χωρίς πράσινο στο κέντρο τους δεν είναι χαρούμενες πόλεις. Θα σας αναφέρω τρία παραδείγματα. Σκεφθείτε την πόλη μας με το ποτάμι της να την διασχίζει περνώντας από το εσωτερικό της και εκατέρωθεν να έχουν διαμορφωθεί χώροι για ποικίλες δραστηριότητες, όπως παιδικές χαρές, πάρκα, ποδηλατοδρόμιο, πεζόδρομοι, γιατί όχι και πίστα για κανόε-καγιάκ, θερινό σινεμά, υπαίθριο θέατρο κ.ά. Σκεφθείτε επίσης το ιστορικό της κέντρο αναστηλωμένο και κατάλληλα συντηρημένο με επαρκές δίκτυο πεζοδρόμων που να συνδέουν μεταξύ τους τους θαυμάσιους βυζαντινούς ναούς της. Επίσης φαντασθείτε το χώρο του κάστρου αλλά και το λόφο της Περάνθης κατάλληλα αξιοποιημένους και φυσικά επισκέψιμους. Η αισθητική μιάς πόλης δεν είναι υπόθεση των Δημοτικών Αρχών της ούτε των
πολεοδόμων και των αρχιτεκτόνων. Αυτοί απλά μορφοποιούν και υλοποιούν την αισθητική, που είναι υπόθεση όλων των πολιτών. Και αν δεν είναι, δεν φταίνε αυτοί. Ίσως η καθημερινή μιζέρια άμβλυνε τις αισθήσεις. Δεν μου αρέσει λοιπόν η ΄Αρτα, που δεν έχει όλα τα παραπάνω και αρκετά άλλα ακόμα.

Ποιά είναι τα σχέδιά σας για το άμεσο μέλλον;
Στις 12 Απριλίου έγιναν τα εγκαίνια μιάς αναδρομικής μου έκθεσης στην Πάτρα που αισιοδοξώ μέσα στον προσεχή χειμώνα να την επαναλάβω και στην πόλη μας. Με απασχολεί ακόμα, με την ιδιότητα του προσωρινού προέδρου και η πιο έντονη ενεργοποίηση της Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας «Εικαστική Πρωτοβουλία ΄Αρτας» που εδώ και ένα χρόνο με αρκετούς άλλους συμπολίτες ιδρύσαμε, με σκοπό την με κάθε είδος προσφορά μας στην Δημοτική Πινακοθήκη.