2005-2012, ΠΕΡΙΟΔΟΣ Α' | |||||||||||||||
Εθνική αιμορραγία Πρόσφατα ο Τούρκος Πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν, μιλώντας για πρώτη φορά σε Ελληνοκύπριους δημοσιογράφους, έστειλε μήνυμα προς την ελληνική πλευρά για περιορισμό των εξοπλισμών των δύο χωρών. Λίγες εβδομάδες νωρίτερα ο Ντανιέλ Κον Μπεντίτ, ο άλλοτε “κόκκινος Ντάνυ” και νύν επικεφαλής των Πρασίνων στην Ευρωβουλή, δήλωνε από το βήμα του Ευρωκοινοβουλίου ότι ένα από τα προβλήματα της Ελλάδας είναι ο προϋπολογισμός της για την Άμυνα και ότι η χώρα μας , με τις αμυντικές της δαπάνες, ουσιαστικά χρηματοδοτεί την Ευρώπη. “Η ευρωπαϊκή βιομηχανία όπλων επωφελείται από τα τεράστια αυτά κεφάλαια. Αυτό είναι γελοίο. Η Ευρώπη δίνει λεφτά στην Ελλάδα για να τα της τα επιστρέψει με αυτήν την μορφή”. Σήμερα δαπανώνται πάνω από ένα τρισεκατομμύριο δολάρια ετησίως σε όλον τον κόσμο. Η Ελλάδα, που δεν έχει ούτε σάλιο στα ταμεία της, διαθέτει το 4,3% του ΑΕΠ της, δηλαδή πάνω από 8 δις ευρώ τον χρόνο στις αμυντικές της δαπάνες. Ταυτόχρονα κατέχει το θλιβερό προνόμιο να βρίσκεται στην 4η θέση των εισαγωγέων όπλων στην παγκόσμια κατάταξη. Την ξεπερνούν μόνο η Κίνα, η Ινδία και η Νότιος Κορέα. Γερμανοί, Γάλλοι και Αμερικανοί παίρνουν τη μερίδα του λέοντος σε αυτό το φαγοπότι των εξοπλισμών. Μόνο οι τρείς τους διέθεσαν το 74% των όπλων που αγοράσαμε την περίοδο 1998-2008. Και φυσικά συνεχώς πιέζουν για την αγορά καινούριων από τη χώρα μας. Τα ασθενέστερα κράτη αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι, εν μέσω οικονομικής κρίσης, δεν θα μπορέσουν να αντέξουν για πολύ να αγοράζουν όπλα, όταν τους λείπει το ψωμί. Να το εννοεί άραγε ο Ερντογάν όταν διαμηνύει “λέμε στους φίλους μας Έλληνες να μην εμπλακούμε περισσότερο στον τομέα των εξοπλισμών. Θα πρέπει να επενδύσουμε στο λαό, αυτό είναι που θα μας δώσει αποτελέσματα, επενδύοντας σε όπλα δεν θα κερδίσουμε τίποτα”. Ίσως και να είναι η ευκαιρία για την απαρχή μιας περιφερειακής συνεννόησης, ενάντια στις επιταγές των εμπόρων. Ντίνος Γιώτης | |||||||||||||||