Gossip
“Music for men”
Colubia rec.
Σελίδες επί σελίδων έχουν αφιερωθεί στα μουσικά έντυπα για τα σωματικά προσόντα της Beth Ditto, γεγονός που ασφαλώς ουδεμία σχέση έχει να κάνει με τη μουσική του συγκροτήματος αλλά παραδόξως έχει βοηθήσει τα μέγιστα στη διάδοση της φήμης του. Έπειτα από το εκπληκτικό “ standing in the way of control ” οι Gossip μεταπηδήσανε από την kill rock stars στην πολυεθνική Columbia δείχνοντας εν μέρει τις προθέσεις τους. Όλα τα στοιχεία που τους αναδείξανε βρίσκονται και σ’ αυτόν το δίσκο. Disco, punk, soul και η υπέροχη μαύρη φωνή της Ditto. Όλα καλά κι ωραία λοιπόν, μόνο που οι Gossip υπέπεσαν σ’ ένα ατόπημα που δεν προμηνύει και τα καλύτερα για το μέλλον. Το λουστράρισμα...

Devendra Banhart
“What will be”
Warner Bros rec.
Η έμπνευση του Devendra μοιάζει αστείρευτη και κάθε κυκλοφορία του είναι αντάξια της φήμης που τον ακολουθεί την τελευταία δεκαετία. Ιδιαίτερο, λοιπόν, ενδιαφέρον έχει ο τρόπος που ο Devendra διαχειρίζεται τις κυκλοφορίες του. Κι αν στα πρώτα βήματά του δεν είχε τη δυνατότητα παρά να ηχογραφεί σε τετρακάναλα, πλέον στο “What will be” αποτελεί επιλογή του προσδίδοντας στον ήχο του μια πειραματική χροιά. Επίσης τα φωνητικά είναι ντουμπλαρισμένα, δίνεται έμφαση στην ορχηστικότητα κι αυτό που αναδεικνύεται για πρώτη φορά τόσο έντονα μέσα σε δίσκο του είναι η ευαίσθητη πλευρά της μουσικής του που καλύπτει όλα τα γεωγραφικά πλάτη και τον κατοχυρώνει ως έναν καλλιτέχνη χωρίς σύνορα.

Kasabian
“West ryder pauper
lunatic asylum”
RCA rec.
Οι Kasabian σίγουρα δεν είναι κι απ’ τα σπουδαιότερα συγκροτήματα που ανέδειξε η τρέχουσα δεκαετία, αλλά επουδενί δεν είναι και του συρμού. Πόσο μάλλον που στον τρίτο δίσκο τους έχουν τα κότσια να διανθίσουν τη μουσική τους με καινούργια στοιχεία ρισκάροντας να στραπατσάρουν την όποια μέχρι τώρα εικόνα τους. Ανεξάρτητος καθαρός ήχος, λοιπόν, με πολλά ηλεκτρονικά στοιχεία, ορισμένες στιγμές που θυμίζουν μουσική από ταινίες θρίλερ, βιομηχανική ψυχεδέλεια, αργόσυρτα θέματα και μικρές δόσεις μινιμαλισμού. Όχι άσχημα!

Lou Barlow
“Goodbye unknown”
Merge rec .
Τι να πρωτοπεί κανείς για την πορεία του Barlow από τους Dinosaur jr, τους Sebadoh ως τους Folk implosion και την επανασύνδεσή του με τον Mascis! Το “Goodbye unknown” πάντως φαίνεται να γέρνει περισσότερο προς την μινιμαλιστική πλευρά των Folk. Σκοτεινή συναισθηματική pop κτισμένη με ακουστική κιθάρα και τον Barlow να πραγματεύεται το προσφιλές του θέμα περί ερωτικής απώλειας. Ο δίσκος εύκολα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως οι ιστορίες ενός απογοητευμένου ρομαντικού. Άξια μνείας και η συμμετοχή του Dale Crover των Melvins στα τύμπανα, που δεν αποφεύγει πάντως κάποιες στιγμές να το παρακάνει καλύπτοντας τα ακουστικά θέματα.