ΦΩΤΕΙΝΗ ΠΑΠΑΧΑΤΖΗ
 
“Η φωτογραφία είναι ένα είδος οπτικής ποίησης”
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε σχέδιο μόδας, γραφικές τέχνες σε υπολογιστή και έκανε σεμινάρια φωτογραφίας και πολιτιστικής διαχείρισης. Κατέχει μεταπτυχιακό στην Πολιτιστική Διαχείριση από το Πανεπιστήμιο City University του Λονδίνου (2001). Ως φωτογράφος έχει συνεργαστεί με το Βήμα, την Ελευθεροτυπία, & με το περιοδικό Highlights ως πολιτιστικός ανταποκριτής. Έχει οργανώσει και έχει συμμετάσχει σε φωτογραφικές εκθέσεις στην Αβάνα, στο Λονδίνο, στο Βερολίνο, στην Αθήνα, στο Ζάγκρεμπ, στην Αγία Πετρούπολη. Έχει οργανώσει συναυλίες της Cristina Vilallonga, ταγουδίστριας των Gotan Project στην Αθήνα και στο Λονδίνο. Έχει οργανώσει σεμινάρια και διαλέξεις στην Αθήνα. Εργάστηκε ως PhotoManager στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Μιλά Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά και Πορτογαλικά. Διδάσκει στα ΝΕΛΕ Πρέβεζας καλλιτεχνική φωτογραφία ενώ είναι μέλος του Δ.Σ. της Ε.Φ.Ε. Πρέβεζας. Είναι συντονίστρια της Culturepolis – Πολιτιστική Αντένα Πρέβεζας από το 2007. Ζεί στην παραλία της Καστροσυκιάς Πρέβεζας από το 2005.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΝΤΙΝΟΣ ΓΙΩΤΗΣ

Είστε συντονίστρια της μη κυβερνητικής οργάνωσης Πολιτιστική Αντέννα Πρέβεζας. Πώς προέκυψε;
Προσγειώθηκα στην Καστροσυκιά Πρέβεζας από το Λονδίνο όπου έμενα ήδη 5 χρόνια γιατί γνώρισα τον σύντροφο μου και αποφάσισα να δημιουργήσω οικογένεια μαζί του. Μετά από 2 χρόνια από τη γέννηση του παιδιού μου, η ανάγκη να προσφέρω τις γνώσεις μου και την εμπειρία μου με έσπρωξε σε μια έρευνα πάνω στις ΜΚΟ όπου βρήκα το Φόρουμ της Ευρώπης των Πολιτισμών, παράρτημα Αδριατικής και Ιονίου που ζητούσε συντονιστές στην περιοχή του Ιονίου. Η έννοια της διαπολιτισμικότητας που προωθείται μέσα από το όραμα του Culturepolis (μετονομασία του Φόρουμ της Ευρώπης των Πολιτισμών, παράρτημα Αδριατικής και Ιονίου) την ιδέα δηλαδή της ενίσχυσης της ευρωπαϊκής ταυτότητας χωρίς να απειλούνται οι ιδιαίτερες πολιτισμικές ταυτότητες των κρατών της περιοχής με εκφράζει και με ελκύει.

Περιφέρεια και Πολιτισμός. Τί είδους σχέση;
Αντί απαντήσεως: «Για να διασωθούν όλοι οι πολιτισμοί πρέπει να εκδημοκρατικοποιηθούμε... Στοιβάξαμε τα περισσότερα από τα θέατρά μας, τα μουσεία μας, τις ορχήστρες μας στις πρωτεύουσές μας. Και έξω από τις πρωτεύουσες οι αποστερημένοι. Και, αποστερώντας τους, αποστερούμεθα. Έχοντας λιγοστά ερεθίσματα για δημιουργία, ικανές δυνάμεις παραμένουν ανεκμετάλλευτες και αδρανείς. Δεχόμενοι τα υπολείμματα της καλλιτεχνικής έκφρασης, η ίδια τους η έκφραση πνίγεται και σωπαίνει»(απόσπασμα από τον λόγο της Μελίνας Μερκούρη «Κουλτούρα και δημοκρατία»).

Ζούμε στην εποχή της εικόνας. Πιστεύετε ότι η τηλεόραση έχει επιβάλλει, ανεπιστρεπτί, την εύκολη θέαση και κατά συνέπεια η ανάγνωση παραμερίζεται;
Το εύκολο γενικότερα έχει παραμερίσει την προσπάθεια, το “δύσκολο”, το “κουλτουριάρικο”, το πνεύμα, το ουσιώδες, την περισυλλογή, την συγκίνηση. Το εύκολο και το γρήγορο. Υπάρχουν άνθρωποι όπως λέει και η Sontag που θα κάνουν τα πάντα προκειμένου να μη συγκινηθούν. Πολλές φορές είναι οι ίδιοι άνθρωποι που επιθυμούν να γίνουν διασημότητες. Αυτή τη “κοινωνία του θεάματος” εξυπηρετεί η ιλουστρασιόν αισθητική των Media: ακόμη και στον χώρο της εικόνας υπάρχουν εικόνες που δεν φτάνουν ποτέ στην τηλεόραση ή στον τύπο γιατί ενοχλούν. Παρόλα αυτά, βλέπουμε ότι υπάρχει αύξηση της έντυπης παραγωγής –αν εξαιρέσουμε την τελευταία χρονιά που ίσως λόγω της κρίσης να υπάρξει μια σχετική ύφεση- ενώ αυξάνεται και ο αριθμός των ηλεκτρονικών αναγνωστών, πράγμα που θέτει μια άλλη είδους προσέγγιση στην ανάγνωση. Η προσβασιμότητα στην ανάγνωση καθώς και η αυτοέκδοση που ραγδαία εξαπλώνεται στον πλανήτη και θα έρθει φαντάζομαι σύντομα και στην χώρα μας δημιουργούν ένα “αντίπαλο δέος” στην κυριαρχία της τηλεόρασης.

Σπουδάσατε φωτογραφία (μεταξύ άλλων). Βρίσκετε κάποιου είδους ευτυχία στην φωτογράφιση;
Ναι, αν και τώρα δεν έχω αυτή τη δυνατότητα. Η φωτογραφία είναι ένα είδος οπτικής ποίησης, είναι μια σχέση που δημιουργείται και αποτυπώνεται σε ένα δευτερόλεπτο, εκφράζοντας την οπτική σου στα πράγματα. Είναι μια μοναχική πορεία, ένας διαλογισμός, ένα πλησίασμα των άλλων και του εαυτού σου μέσα από τη σχέση σου με αυτούς και πως αυτή θα απεικονισθεί με σεβασμό και αγάπη.

Τί θα αλλάζατε από την σημερινή εικόνα της Ελλάδας;
Την εικόνα που έχουμε οι Έλληνες για τον εαυτό μας.

Αν είχατε μια και μοναδική επιλογή σε ποιο τόπο θα διαλέγατε να ζήσετε και γιατί;
Στην Μπαϊα της Βραζιλίας. Γιατί αριθμεί μόνο 500 χρόνια ιστορίας κι αυτό το αισθάνεσαι σε κάθε ανάλαφρο βήμα.

Τίσας αρέσει από (σ)την Πρέβεζα;
Ο ορίζοντας

Τί δεν σας αρέσει από (σ)την Πρέβεζα;
Η έλλειψη ορίζοντα

Ποιά είναι τα σχέδιά σας για το άμεσο μέλλον;
Ως Culturepolis –Πολιτιστική Αντένα Πρέβεζας η διοργάνωση της Ευρωπαϊκής Γιορτής της Μουσικής 2009 στην Πρέβεζα για 3η χρονιά και στην Πάργα για πρώτη χρονιά. Ως Φωτεινή Παπαχατζή : να ισορροπήσω μεταξύ προσφοράς και ζήτησης !

Ποιά συμβουλή έχετε κρατήσει για τη ζωή, ως μότο, από τους γονείς σας;
Όταν φτάνεις κάπου, καλό είναι να βλέπεις ποιο είναι το επόμενο ταξίδι.