Γιώργος Παπασωτηρίου

“Υπάρχει ένα καλά σχεδιασμένο μάρκετινκ που ευνουχίζει τα μυαλά. ”

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΝΤΙΝΟΣ ΓΙΩΤΗΣ

Είστε δημοσιογράφος, βιβλιοκριτικός, συγγραφέας. Πώς προέκυψε;
Εγώ γι’ αλλού κίνησα κι αλλού η ζωή με πήγε. Όλα προέκυψαν είτε από τις ανάγκες της βιοτής είτε από τις εσώτερες ανάγκες μου. Το δεύτερο μέρος της διάζευξης αφορά την ενασχόλησή μου με τη συγγραφή και την προσπάθεια να δώσω πρώτα απαντήσεις στον εαυτό μου και στη συνέχεια να τις μοιραστώ.

Ίντερνετ και λογοτεχνία. Tί είδους σχέση;
Το ίντερνετ είναι επικοινωνία και σ' αυτό ακριβώς το σημείο συμπίπτει με την λογοτεχνία. Δυστυχώς, η ταύτιση είναι ακόμη μεγαλύτερη όταν η λογο-τεχνία αποσυνδέεται από την κοινωνία, από τα μεγάλα προβλήματα του ανθρώπου και του κόσμου, από την κριτική της εκάστοτε εξουσίας και γίνεται μία υποστηρικτική τεχνο-λογία των ποικίλων εξουσιών, ένας "κολαούζος", που υμνεί ή που αγγίζει μόνο δευτερεύοντα ζητήματα. 

Ζούμε στην εποχή της εικόνας. Πιστεύετε ότι η τηλεόραση έχει επιβάλλει, ανεπιστρεπτί, την εύκολη θέαση και κατά συνέπεια η ανάγνωση παραμερίζεται;
Όχι. Ο πολιτισμός της εικόνας δεν καταργεί τους άλλους δύο πολιτισμούς, τον γραπτό και τον προφορικό αλλά τους συμπεριλαμβάνει. Το πρόβλημα είναι ότι κάποιοι επιχειρούν να αποτρέψουν από την ανάγνωση ή επιβάλλουν τα εύπεπτα αναγνώσματα, αυτά που κολακεύουν την άγνοια και τη βλακεία. Με άλλα λόγια, υπάρχει ένα καλά σχεδιασμένο μάρκετινγκ που ευνουχίζει τα μυαλά.

Βρίσκετε κάποιου είδους ευτυχία στην ανάγνωση των βιβλίων;
Και ευτυχία βρίσκω και δυστυχία. Δεν με κάνει ευτυχισμένο η ανάγνωση αλλά η γνώση. Τα βιβλία που έχουν να μου προσφέρουν κάτι. Κι εδώ συμπεριλαμβάνω και τη "συναισθηματική γνώση", μια νέα ευαισθησία, ένα άλλο βλέμμα, έξω από τα προκρούστεια κρεβάτια της λογοκρισίας ή της αυτολογοκρισίας. 

Τί θα αλλάζατε απο την σημερινή εικόνα της Ελλάδας;
Την Ελλάδα!

Εξακολουθείτε να επιστρέφετε στο γενέθλιο τόπο, κυριολεκτικά και μεταφορικά;
Ναι, το έχω ξαναπεί ότι όσο γερνώ γυρνώ. Και όσο κι αν ακούγεται σαν μεταφορά, δεν είναι: η γενέθλια σκόνη με έλκει όλο και πιο πολύ

Τί σας αρέσει από (σ)την 'Αρτα;
Η Άρτα είναι η νοσταλγία της νιότης μου, η εφηβεία μου, οι συμμαθητές μου, οι φίλοι μου, οι αγωνίες μας, οι πρώτοι ανεκπλήρωτοι έρωτες και το πρώτο μεθύσι, οι προβληματισμοί, οι δρόμοι που περπάτησα, το χωριό μου, οι Κωστακιοί, όλα συνεπώς μ' αρέσουν ακόμα κι εκείνα που δεν μ' αρέσουν! 

Τ’ι δεν σας αρέσει από (σ)την Άρτα;
Δεν μ' αρέσει που δεν προκόβει, που οι άνθρωποι εξαντλούνται στις μικρές αντιθέσεις τους και χάνουν ό,τι τους ενώνει. Δεν μ' αρέσει που η Άρτα παραμένει "κλειστή" στις προκλήσεις των καιρών, αντιμετωπίζοντας ως "ξένους", τους Αρτινούς της διασποράς αντί να εκμεταλλευθεί αυτό το σημαντικό κεφάλαιό της. Δεν μ' αρέσει όταν βλέπω "παλιούς"- μέτριους ανθρώπους να ποδηγετούν την ανάπτυξη και να μην αφήνουν τους νέους να πετάξουν. 

Ποιά είναι τα σχέδιά σας για το άμεσο μέλλον;
Γράφω. Η γραφή είναι το άμεσο για μένα. Όσο για το μέλλον, αυτό ανήκει στα παιδιά μου. Η μόνη μου έγνοια είναι να μην προδώσω τα όνειρά τους για έναν καλύτερο κόσμο.

Ποιά συμβουλή έχετε κρατήσει για τη ζωή, ως μότο, απο τους γονείς σας;
Να είμαι δίκαιος, περήφανος και αλληλέγγυος.

Ο Γιώργος Χ. Παπασωτηρίου γεννήθηκε στους Κωστακιούς το 1954.
Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και έκανε μεταπτυχιακά (DEA) στην πολιτική επικοινωνία και τη συγκριτική πολιτική στο Παρίσι.
Εργάστηκε στο ραδιόφωνο, σε πολλά περιοδικά και εφημερίδες, διετέλεσε υπεύθυνος πολιτιστικών πρωτευουσών του ΥΠΠΟ και υπήρξε στέλεχος επικοινωνίας στη διοργάνωση των Ολυμπιακών της Αθήνας.
Το 2003 εξέδωσε το μυθιστόρημα «Κάπου να δω το πρόσωπό μου» (Πατάκης) και το 2008 το δοκίμιο «HOMO AMERICANUS,
τα χαρακτηριστικά της αμερικανικής ιδιαιτερότητας» Καστανιώτης). Σήμερα, εργάζεται ως αρθρογράφος και βιβλιοκριτικός στην εφημερίδα «Βραδυνή».