Οι ρωμαίοι πατρίκιοι στην αρχαιότητα, οι βυζαντινοί άρχοντες αργότερα και οι ευεργέτες του νεοσύστατου ελληνικού κράτους τελευταία, εξευμένιζαν τον φθόνο της κοινωνίας με ευεργεσίες. Οι αγαθοεργίες ουσιαστικά λειτουργούσαν σαν βαλβίδες αποσυμπίεσης της λαϊκής οργής, όταν η οικονομική κατάσταση χειροτέρευε και τα περιθώρια επιβίωσης στένευαν για τους υπηκόους.
Στις μέρες μας, υπουργοί  και παπάδες φαίνεται ότι δεν γνώριζαν ή αγνόησαν αυτόν τον απαράβατο κανόνα του συστήματος, δηλαδή να μην προκαλείς δια της απληστίας σου.
Ως εκ τούτου η  παρατεταμένη κρίση της κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή  προκύπτει  ως  αποτέλεσμα όχι των σκανδάλων της  SIEMENS, των υποκλοπών ή των  δομημένων ομολόγων,  παρά ως αποτέλεσμα της προκλητικής συμπεριφοράς των κυβερνώντων.  Και αυτό επειδή η (κάθε) κυβέρνηση βρίσκει τρόπους είτε πολιτικούς είτε -συνήθως- επικοινωνιακούς,  αντιμετώπισης της λαϊκής δυσαρέσκειας, δύσκολα όμως αντιμετωπίζει  την αγανάκτηση.  Από τη στιγμή που κάποιος -ο οποίος μια ζωή δουλεύει αγγόγυστα, πιστεύοντας ότι προσφέρει στο "γενικό καλό"-   αισθανθεί ότι τον κοροϊδεύουν, τότε  τα "καντήλια" αντικαθιστούν εύκολα τη συναίνεση.
Σήμερα, η φτώχεια αγγίζει όλο και περισσότερα στρώματα του πληθυσμού, η καθημερινότητα γίνεται δυσβάστακτη για όλο και περισσότερες οικογένειες, η ανεργία συνθλίβει τις νεώτερες γενιές. 'Ολα αυτά δημιουργούν κλίμα ανασφάλειας για το μέλλον των πολιτών, ωστόσο, συνήθως,  είναι ή τίθενται  "υπό έλεγχο" από την εξουσία .  Εκείνο που προκαλεί τη διασάλευση της (αν) ισορροπίας του συστήματος  είναι η  απληστία ορισμένων αξιωματούχων που με την παραβατική συμπεριφορά τους βγάζουν, κάθε τόσο, τα άπλυτα στη φόρα.  Είναι τότε που η απληστία,  σαν καταδυτικό μπαλόνι, βγάζει την διαφθορά στον αφρό.
Ίσως, το βαθύτερο νόημα του κεντρικού προεκλογικού συνθήματος της ΝΔ "σεμνά και ταπεινά"  να μην περιείχε τόσο ηθικό όσο συμβουλευτικό  μήνυμα προς τα στελέχη της, με άλλα λόγια οι δουλειές να γίνονται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
Από τη στιγμή όμως που ένας συναγελαζόμενος με την εξουσία μοναχός, που έχει δώσει όρκο ακτημοσύνης, κάνει μπίζνες εκατομμυρίων ευρώ και ένας υπουργός που έχει δώσει όρκο να υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον, ξεγελά το κράτος στήνοντας off shore επιχειρήσεις για να αποφύγει τη φορολόγηση,  το "σεμνά και μετρητά" μόνο ως ανέκδοτο δεν ακούγεται.