Iron and wine
“The she pherd΄w dog”
Sub pop rec.

Έπειτα από την συνεργασία του με τους Calexico ο δημιουργός των iron and wine επιστρέφει με τον τέταρτο δίσκο του. Κι ενώ στις προηγούμενες δουλείες του ο Sam Beam μας πρόσφερε τις συνθέσεις του απογυμνωμένες στην πρωτόλεια μορφή τους, στο “the Shepherd’s dog” γεμίζει τα τραγούδια του χρησιμοποιώντας διάφορα όργανα δείχνοντας διαθέσεις πειραματισμού. Το αποτέλεσμα εκπλήσσει ευχάριστα από το εναρκτήριο “pagan angel and a borrowed car” που παραπέμπει στον Nick Drake εως το “the devil never sleeps” ένα ατόφιο blues κομμάτι και μια ντουζίνα ακόμη μελωδίες που πολύ θα ζηλεύανε οι belle and Sebastian. Τελικά είναι πολύ μεγάλο ταλέντο ο μουσάτος.

Cocorosie
“The adventure of ghosthorse and stillborn”
Touch and go rec.

Έπειτα απο το πρωτόγονο “la maison de Mon Reve” και την σύγχυση που επικράτησε στο μεταβατικό “Noah’s ark” οι αδελφές Casady βρίσκουν τον προσανατολισμό τους και με τον τρίτο τους δίσκο κατευθύνονται σε πιο ...hop καταστάσεις. Αν εξαιρεθούν τα “black poppies”, “sunshine”, “bloody twins” και “miracle” όπου οι cocorosie χρησιμοποιούν τον μυστικι σμό και την απλότητα που τις αναδείξανε με την Sierra να ερμηνεύει άλα Billie Holiday,ο υπόλοιπος δίσκος είναι βασισμένος σε trip hop ρυθμούς  με τις ερμηνείες να γίνονται στιγμές καθαρά hip hop.Φυσικά ούτε απο αυτόν τον δίσκο λείπουν οι τρομπέτες, τα μεταλλόφωνα, τα πιανάκια, τα παιδικά όργανα και διάφοροι ξεκούδουνοι ήχοι απροσδιόριστης προέλευσης.

Jose Gonzalez
“In our nature”
Peacefog rec.

Έχοντας προωθήσει την μουσική του πρώτου δίσκου του κυρίως μέσω τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών διαφημίσεων ο Σουηδός κέρδισε την παγκόσμια αποδοχή λόγω της ικανότητάς του να αγγίζει πολύ ευαίσθητες χορδές. Οι γλυκές, μελαγχολικές μελωδίες του “in our nature” σε συνδυασμό με την σαγηνευτική φωνή του απλώς επιβεβαιώνουν ότι είναι φτιαγμένος από την πάστα του Nick Drake και του Elliott Smith. Η πρώτη πλευρά του δίσκου είναι καταιγιστική με το ένα τραγούδι να είναι πιο καθηλωτικό από το προηγούμενο, σε σημείο που στο μυαλό αρχίζουν να έρχονται μνήμες από το “black” του Bonnie prince Billie με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Αλλάζοντας πλευρά οι συνθέσεις γίνονται πιο ήπιες και ο Jose παραδίδεται στην ζεστασιά της νωχελικότητας, αποφεύγοντας πάντως να διχάσει τον ακροατή μιας και με το “cycling trivialities” τον προκαλεί να αλλάξει ακόμη μια φορά την πλευρά του δίσκου.

Great lake sweamers
“Ongiara”
Nettwerk music group

Το “ongiara” είναι ακόμη ένας εξαιρετικός δίσκος αποτέλεσμα του οργασμού που επικρατεί στην καναδική μουσική σκηνή. Ένας συνδυασμός folk και country στοιχείων με την απαραίτητη indie απόχρωση είναι τα κύρια χαρακτηριστικά του δίσκου. Αυτό που ουσιαστικά βοηθάει όμως τους Great lake sweamers να ξεχωρίσουνε είναι η πανέμορφη, βελούδινη χροιά της φωνής του Tony Dekker που προσδίδει άλλη βαρύτητα στις συνθέσεις. Μεταξύ των τραγουδιών δεν υπάρχουν διακυμάνσεις γι’ αυτό άλλωστε δύσκολα ξεχωρίζει κάποιο από αυτά, εκτός κι αν επικεντρώσει κανείς στις ερμηνείες του Dekker οπότε το “your rocky spine” μαζί με το “changing colours” κατέχουν μια ξεχωριστή θέση.